Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012
Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012
Η κοινωνική κουζίνα στην τηλεόραση Κύδων.
Κοινωνική Κουζίνα 22 - 12 - 2012 από koinoniki_koyzina_chania
Η κοινωνική κουζίνα Χανίων στην εκπομπή επισκέψεις με το Μαθιό Φρατζεσκάκη από την τηλεόραση Κύδων.
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Η Συνέλευση Χαλέπας για την πρόταση - διαμαρτυρία του εμπορικού συλλόγου
Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση λυγίζει όλα τα λαϊκά νοικοκυριά είναι φυσικό να δημιουργούνται γκρίνιες και αντιπαραθέσεις.
Όχι όμως να φτάνουν και μέχρι το σημείο να θεωρούνται υπεύθυνοι για τα λουκέτα και τις εισπρακτικές μειώσεις, συσσίτια που λειτουργούν μετά τις 9 μ.μ.
Πρόκειται για την Κοινωνική Κουζίνα που προσφέρει φαγητό στους άστεγους και πεινασμένους της πόλης μας.
Συνέλευση Χαλέπας
Όχι όμως να φτάνουν και μέχρι το σημείο να θεωρούνται υπεύθυνοι για τα λουκέτα και τις εισπρακτικές μειώσεις, συσσίτια που λειτουργούν μετά τις 9 μ.μ.
Πρόκειται για την Κοινωνική Κουζίνα που προσφέρει φαγητό στους άστεγους και πεινασμένους της πόλης μας.
Ο εμπορικός σύλλογος θα πρέπει να σκεφτεί ότι όταν η ανεργία φτάνει στα επίπεδα του 1960, όταν η φορολογία γίνεται φοροληστεία, όταν τα χαράτσια πέφτουν βροχή τα μαγαζιά δεν κλείνουν από τους ''απόκληρους''.
Ο θάνατος του ''εμποράκου'' έρχεται από τα παλιά και νέα μνημόνια.
Από τις απολύσεις, από τις μειώσεις των μισθών μας, από τα πολυκαταστήματα που τελικά επιβιώνουν και στέλνουν στην ανεργία χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
Από τις απολύσεις, από τις μειώσεις των μισθών μας, από τα πολυκαταστήματα που τελικά επιβιώνουν και στέλνουν στην ανεργία χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
Τα μαγαζιά κλείνουν γιατί εμείς πλέον δεν μπορούμε να καλύψουμε βασικές ανάγκες.
Ο εχθρός μας είναι κοινός και όταν διεκδικούμε θα πρέπει να είμαστε μαζί. Αν οι αγρότες δεν έχουν τιμές στα προϊόντα τους, αν ο τουρισμός δεν αφήνει τίποτε στον τόπο μας, αν και αυξάνεται, αν και έρχονται κρουαζιερόπλοια, τότε όσο καλά και αν στολιστούν οι δρόμοι, όσο τάξη και ησυχία και αν επικρατεί, η κίνηση θα πέφτει μέρα με την ημέρα.
Συνέλευση Χαλέπας
Αλληλεγγύη από Γυμνάσιο - Λύκειο Βάμου
Η Κοινωνική Κουζίνα ευχαριστεί θερμά τη διεύθυνση, τους καθηγητές, τους γονείς και, κυρίως, τους μαθητές και τις μαθήτριες του Γυμνασίου και Λυκείου Βάμου που ανταποκρίθηκαν το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στο κάλεσμα της αλληλεγγύης και προσέφεραν πολύτιμα είδη στην ίδια και σε άλλες συλλογικότητες της πόλης των Χανίων.
Τέτοιες πρωτοβουλίες θυμίζουν σε όλους αυτά που μπορούμε να πετύχουμε όταν συστηματικά και επίμονα διεκδικούμε εκείνα που μια συγκροτημένη κοινωνία οφείλει να παρέχει: ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία, μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, πολίτες που αγωνίζονται για να ανατρέψουν τις πολιτικές της βαρβαρότητας και του ρατσισμού.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΧΑΝΙΩΝ κ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΤΣΟΥΔΕΡΩΝ
Έχετε δίκιο...μόνο μαύρες κορδέλες φτάνουν όταν όλοι οι υπόλοιποι, εν δυνάμει πελάτες σας, απεργούν γιατί βλέπουν μισθούς και συντάξεις να τους τα παίρνει η κυβέρνηση για να τα δώσει στους δανειστές των τραπεζών.
Έχετε δίκιο και μάλιστα απόλυτο, όταν όλοι οι συμπολίτες σας ιδιωτικοί και δημόσιοι που δεν έχουν να πληρώσουν ΔΕΗ, χαράτσια, φόρους κλπ, ότι ενοχλούνται και δεν αγοράζουν σχεδόν τίποτα από την ενοχλητική Κοινωνική κουζίνα..
Έχετε δίκιο να θέλετε να εξοστρακίσετε Έλληνες και μετανάστες από το τέλος του δρόμου της Τσουδερών γιατί όπως είναι γνωστό σε όλους, οι πελάτες σας ψωνίζουν από τις 8,30μμ μέχρι τις 9,30μμ..άσχετα ότι κλείνετε τα μαγαζιά σας στις 9,00.
Έχετε δίκιο ότι έχει πέσει ο τζίρος σας και έχουν κλείσει τόσα μαγαζιά στα Χανιά, όχι από το ότι έχουν μειωθεί τα εισοδήματα των πολιτών, όχι επειδή οι τράπεζες κοιτάζουν μόνο τον εαυτούλη τους, όχι επειδή οι άνεργοι είναι σε επίπεδα ρεκόρ, ούτε βέβαια ότι πολυεθνικά μονοπώλια ήρθαν στα Χανιά (και κάνατε και τους τζάμπα μάγκες ότι θα τα διώξετε!!!), τίποτα από όλα αυτά..
Φταίει η Κοινωνική κουζίνα που στεγάζεται στη προτελευταία πόρτα πριν την Δασκαλογιάννη..
Έχετε δίκιο ότι αυτοί εκεί σκέφτονται, 100-130 άτομα, πεινασμένα, άστεγα, άνεργα, παγιδευμένα στο τίποτα και το πουθενά, θύματα του συστήματος που λατρεύετε και εξυμνείτε ...μετανάστες και Έλληνες (που αυξάνονται), και δε σκέφτονται εσάς με τις glamour βιτρίνες.
Αυτοί οι Δον Κιχώτες φταίνε για όλα..Βάλτε όλα τα μέσα που διαθέτετε σαν παιδιά με "γνωριμίες"στην εξουσία, στη διαπλοκή, στη διοίκηση της πόλης να τους εξορίσετε γιατί θέλετε να κάνετε γιορτές και σεις...να τα "οικονομήσετε"
Εξ άλλου το σύστημα που λατρεύετε λέει ..μακριά από μένα και όπου θέλει ας είναι..και αλληλεγγύη προσεχώς..
Ένα πράγμα όμως να έχετε στο μυαλό σας, όταν θα έρθει η ώρα κάποιων από σας, θα είστε ΑΠΟΛΥΤΑ μόνοι..
Φυσικά φταίει η Κοινωνική κουζίνα για τα δεκάδες μαγαζιά που κλείσανε σε Κισσάμου, Κυδωνίας, Ποτιέ και σε μικρούς κάθετους δρόμους και γειτονιές της πόλης..γι αυτά τα πρώην μέλη σας βγάλατε καμιά ανακοίνωση?
Ελπίζουμε βέβαια ότι θα έχετε νέα μέλη, επίλεκτα και επίτιμα,,,τους νέους μαυραγορίτες, τους"ενεχυροδανειστές", αν και πραγματικά σας ευχόμαστε να μη γίνετε κάποτε ...πελάτες τους!!!
Αυτά και καλές γιορτές και φυσικά χωρίς τύψεις, αυτές είναι για ευαίσθητους.
Έχετε δίκιο και μάλιστα απόλυτο, όταν όλοι οι συμπολίτες σας ιδιωτικοί και δημόσιοι που δεν έχουν να πληρώσουν ΔΕΗ, χαράτσια, φόρους κλπ, ότι ενοχλούνται και δεν αγοράζουν σχεδόν τίποτα από την ενοχλητική Κοινωνική κουζίνα..
Έχετε δίκιο να θέλετε να εξοστρακίσετε Έλληνες και μετανάστες από το τέλος του δρόμου της Τσουδερών γιατί όπως είναι γνωστό σε όλους, οι πελάτες σας ψωνίζουν από τις 8,30μμ μέχρι τις 9,30μμ..άσχετα ότι κλείνετε τα μαγαζιά σας στις 9,00.
Έχετε δίκιο ότι έχει πέσει ο τζίρος σας και έχουν κλείσει τόσα μαγαζιά στα Χανιά, όχι από το ότι έχουν μειωθεί τα εισοδήματα των πολιτών, όχι επειδή οι τράπεζες κοιτάζουν μόνο τον εαυτούλη τους, όχι επειδή οι άνεργοι είναι σε επίπεδα ρεκόρ, ούτε βέβαια ότι πολυεθνικά μονοπώλια ήρθαν στα Χανιά (και κάνατε και τους τζάμπα μάγκες ότι θα τα διώξετε!!!), τίποτα από όλα αυτά..
Φταίει η Κοινωνική κουζίνα που στεγάζεται στη προτελευταία πόρτα πριν την Δασκαλογιάννη..
Έχετε δίκιο ότι αυτοί εκεί σκέφτονται, 100-130 άτομα, πεινασμένα, άστεγα, άνεργα, παγιδευμένα στο τίποτα και το πουθενά, θύματα του συστήματος που λατρεύετε και εξυμνείτε ...μετανάστες και Έλληνες (που αυξάνονται), και δε σκέφτονται εσάς με τις glamour βιτρίνες.
Αυτοί οι Δον Κιχώτες φταίνε για όλα..Βάλτε όλα τα μέσα που διαθέτετε σαν παιδιά με "γνωριμίες"στην εξουσία, στη διαπλοκή, στη διοίκηση της πόλης να τους εξορίσετε γιατί θέλετε να κάνετε γιορτές και σεις...να τα "οικονομήσετε"
Εξ άλλου το σύστημα που λατρεύετε λέει ..μακριά από μένα και όπου θέλει ας είναι..και αλληλεγγύη προσεχώς..
Ένα πράγμα όμως να έχετε στο μυαλό σας, όταν θα έρθει η ώρα κάποιων από σας, θα είστε ΑΠΟΛΥΤΑ μόνοι..
Φυσικά φταίει η Κοινωνική κουζίνα για τα δεκάδες μαγαζιά που κλείσανε σε Κισσάμου, Κυδωνίας, Ποτιέ και σε μικρούς κάθετους δρόμους και γειτονιές της πόλης..γι αυτά τα πρώην μέλη σας βγάλατε καμιά ανακοίνωση?
Ελπίζουμε βέβαια ότι θα έχετε νέα μέλη, επίλεκτα και επίτιμα,,,τους νέους μαυραγορίτες, τους"ενεχυροδανειστές", αν και πραγματικά σας ευχόμαστε να μη γίνετε κάποτε ...πελάτες τους!!!
Αυτά και καλές γιορτές και φυσικά χωρίς τύψεις, αυτές είναι για ευαίσθητους.
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012
Η Κοινωνική Κουζίνα και οι προτάσεις για τη μεταστέγασή της: μύθοι και πραγματικότητα
Το τελευταίο διάστημα δημοσιεύθηκαν στον τύπο δύο κείμενα για την Κοινωνική Κουζίνα.
Παρά το διαφορετικό ύφος και την προέλευσή τους στόχευαν στο ίδιο αποτέλεσμα: να πείσουν την χανιώτικη κοινωνία ότι η Κοινωνική Κουζίνα οφείλει να δεχθεί τις «γενναιόδωρες» προτάσεις περί μεταστέγασης και να εγκαταλείψει την οδό Τσουδερών. Τόσο το κείμενο των «κατοίκων και καταστηματαρχών» όσο και εκείνο του δήμου συμφωνούν σε δύο επιπλέον πράγματα. Και τα δύο επισημαίνουν ότι η λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας έχει συμβάλλει στην αύξηση της εγκληματικότητας στην περιοχή. Οι συντάκτες επίσης και των δύο τονίζουν ότι αν και στηρίζουν την ΚΚ, την θέλουν «κάπου αλλού». Πού άραγε; Το κείμενο του δήμου επιχειρεί να απαντήσει σε αυτό ερώτημα.
Η Κοινωνική Κουζίνα δεν ζητά επιδότηση από το δήμο. Δεν θέλουμε χρήματα, ενοίκιο ή τέτοιου είδους στήριξη. Ας αναλάβει ο Δήμος Χανίων να χρηματοδοτήσει όσες κοινωνικές δράσεις κρίνει σκόπιμες ορίζοντας τις προτεραιότητές και τους κανόνες λειτουργίας τους. Και θα κριθεί από τους πολίτες τόσο για τη δράση όσο και την αδράνειά του. Η μόνη στήριξη που ζητήσαμε εξ’ αρχής είναι μια και μοναδική: είτε να δρομολογήσει την μεταστέγαση της Κοινωνικής Κουζίνας σε άλλο δημόσιο ή δημοτικό οίκημα στον ιστό της πόλης είτε να επιτρέψει την συνέχιση της λειτουργίας της στο χώρο της οδού Τσουδερών. Στην τελευταία περίπτωση δεσμευόμαστε δημόσια να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για την ελαχιστοποίηση της όποιας όχλησης προκαλεί η λειτουργία της στα καταστήματα της οδού Τσουδερών που μένουν ανοικτά μετά τις 9 το βράδυ. Κάνουμε, ωστόσο, έκκληση σε όλους τους εμπλεκόμενους να μην υποθάλπουν με την υιοθέτηση ξενοφοβικών, ρατσιστικών ή απαξιωτικών χαρακτηρισμών ή επιχειρημάτων τον φόβο και το μίσος προς τους συνανθρώπους μας που δειπνούν στην Κοινωνική Κουζίνα. Το ελάχιστο που μετ’ επιτάσεως ζητάμε –και ζητούν και εκείνοι- είναι να μην αντιμετωπίζονται ως επαίτες, ως στατιστικοί δείκτες έτοιμοι να θυσιαστούν στον Μολώχ μιας βίαιης, αλλά υποτίθεται, αναγκαίας προσαρμογής, αλλά ως άνθρωποι με παρόν και μέλλον.
Σχετικά:
1. Η πρόταση περί μεταστέγασης της Κοινωνικής Κουζίνας στο Παλιό Ψυχιατρείο ισοδυναμεί με μια απόπειρα εξοβελισμού της έξω από τον ιστό της πόλης, ενός εξοβελισμού που δεν υπονομεύει μόνο τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της παρέμβασής της, αλλά κυρίως «εξορίζει» τους ίδιους τους ανθρώπους που προσφεύγουν σε αυτήν. Η υπόσχεση περί μεταφοράς τους είναι ένα πυροτέχνημα με το οποίο η πλειοψηφία του δήμου προσπαθεί να κρύψει περίτεχνα την ιδεολογική αντίληψη που βρίσκεται πίσω από αυτήν: Οι «άθλιοι» που δειπνούν στην Κοινωνική Κουζίνα δεν έχουν θέση στην πόλη των Χανίων· πρέπει να καταστούν αποσυνάγωγοι διότι προσβάλλουν με την παρουσία τους την βιτρίνα της πόλης, μιας πόλης που, η πλειοψηφία της δημοτικής αρχής πρεσβεύει, πρέπει να δείχνει «καθαρή», δίχως την ενοχλητική παρουσία όσων θυμίζουν τα αποτελέσματα των αδιέξοδων μνημονιακών πολιτικών.Η Κοινωνική Κουζίνα, παρά το γεγονός ότι με τα λίγα μέσα που διαθέτει και με την εθελοντική δουλειά των φίλων της μεταμόρφωσε μια εγκαταλειμμένη αποθήκη στην οδό Τσουδερών σε έναν χώρο σίτισης, στον οποίο έχει προσφέρει από τον Δεκέμβριο του 2011 μέχρι σήμερα πάνω από εξήντα πέντε χιλιάδες μερίδες φαγητό, δεν επαναπαύθηκε στην εξεύρεση του συγκεκριμένου χώρου. Δείχνοντας διάθεση συνεργασίας δέχθηκε να εμπλακεί σε μια συζήτηση για την μεταστέγασή της σε άλλο δημόσιο χώρο εντός του κέντρου της πόλης. Αυτό αποδεικνύει ότι η δεν έχει κάποιο φετίχ με τον χώρο της οδού Τσουδερών. Πρόκειται για έναν χώρο μικρό που δεν καλύπτει πλήρως τις ανάγκες όσων ανθρώπων δειπνούν σε αυτήν. Ο χώρος αυτός έχει, βέβαια, πλεονεκτήματα: είναι δημόσιος - ανήκει στο Πρώτο Γυμνάσιο, με την διεύθυνση του οποίου όπως και με τη Σχολική Κοινότητα του διατηρούμε εξαιρετικές σχέσεις. Εάν σε αυτά προστεθεί η αμέριστη στήριξη της ΕΛΜΕ Χανίων και η πρόθεση της Σχολικής Κοινότητας να δημιουργήσει σε γειτονικό προς την Κουζίνα χώρο μια δομή στήριξης των μαθητών του σχολείου –την οποία θα ενισχύσουμε με όλες μας τις δυνάμεις - αντιλαμβάνεται κανείς τις θετικές συνέπειες που θα έχει η αλληλεπίδραση αυτών των δυο αλληλέγγυων δράσεων.
2. Η πρόταση περί πληρωμής ενοικίου και μεταστέγασής της σε ιδιωτικό χώρο, όσο «γενναιόδωρη» και αν φαίνεται, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμό της. Εάν η σημερινή λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας σε ώρες που τα καταστήματα είναι κλειστά –ή ετοιμάζονται να κλείσουν- καταθορυβεί τόσο πολύ μερίδα καταστηματαρχών που «ενοχλούνται» από την για ελάχιστα λεπτά γειτνίασή τους με τους σιτιζόμενους, μπορεί κανείς να υποθέσει τις αντιδράσεις και τις πιέσεις που θα υποστεί ο ιδιοκτήτης οποιουδήποτε ενοικιαζόμενου χώρου, από ανθρώπους που εμφορούνται από ανάλογες φοβίες και προκαταλήψεις σχετικά με την εγγενή «παραβατικότητα» και την «ροπή προς το έγκλημα» όσων δειπνούν στην ΚΚ; Η Κοινωνική Κουζίνα επειδή ακριβώς σέβεται τους ανθρώπους που προσφεύγουν σε αυτή δεν είναι διατεθειμένη να συναινέσει στην μετατροπή τους σε πειραματόζωα που θα μετακινούνται από τον ένα ιδιωτικό χώρο στον άλλο, ανάλογα με τις ιδεολογικές και πολιτικές προκαταλήψεις του ιδιοκτήτη, των γειτόνων και των «καλοθελητών» της Χρυσής Αυγής.
3. Το γεγονός ότι η δημοτική αρχή δεν έχει προτείνει κάποιον δημόσιο χώρο εντός του αστικού ιστού για την μεταστέγαση της Κοινωνικής Κουζίνας, μας πείθει ότι δεν ενδιαφέρεται να δώσει μια βιώσιμη λύση στο ζήτημα. Τα μέλη της ΚΚ επισήμαναν από την αρχή ότι δεν διαπραγματεύονται οποιαδήποτε «λύση» θα είχε ως συνέπεια την απεμπόληση των αρχών που διέπουν την συλλογικότητα: την αυτοοργάνωση και την απουσία οποιουδήποτε άμεσου ή έμμεσου ελέγχου –οικονομικού, πολιτικού ή άλλου. Τονίσαμε, επίσης, ότι «η λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας σε ένα χώρο τον οποίοι διαχειρίζεται η Δευτεροβάθμια Σχολική Επιτροπή του Δήμου Χανίων έχει πολλούς συμβολισμούς ιδιαίτερα σήμερα που η έννοια του δημόσιου αγαθού καταρρέει» και «σε μια εποχή που ο δήμος οφείλει να διεκδικήσει από την κεντρική εξουσία όλα εκείνα που μπορούν να απαλύνουν τη ζωή των δημοτών του και να υπερασπιστεί ταυτόχρονα τη δημοτική περιουσία που αποτελεί τη βάση για οποιοδήποτε μελλοντικό σχεδιασμό […] [Υπόμνημα της Κοινωνικής Κουζίνας προς το Δήμο Χανίων, 19-10-2012].» Ο δημόσιος ή δημοτικός χαρακτήρας της στέγης είναι απαραίτητος όρος για την βιώσιμη λειτουργία μας.
4. Εκείνο, πάντως, που προκαλεί την μεγαλύτερη θλίψη στα μέλη και στους εκατοντάδες φίλους της Κοινωνικής Κουζίνας δεν είναι τόσο η συγκεκριμένη αδυναμία της δημοτικής αρχής να προσφέρει βιώσιμη λύση, όσο το γεγονός ότι στην προσπάθειά της να εξηγήσει τα ανεξήγητα –τους λόγους για τους οποίους έχει κηρύξει «ανένδοτο αγώνα» εναντίον μιας συλλογικότητας που δεν επιδίωξε μια τέτοια αναμέτρηση- οικειοποιείται το παράλογο επιχείρημα ότι η λειτουργία του δείπνου της Κοινωνικής Κουζίνας εκτρέφει την εγκληματικότητα στην περιοχή της Σπλάντζιας! Η στάση αυτή αποτελεί μια βαθύτερη αποδοχή, μια κοινή ιδεολογική βάση, της συντηρητικής πλατφόρμας που επιβάλλει την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων ως «αστυνομικά προβλήματα», ως προβλήματα που λύνονται με την επιβολή μιας υποτιθέμενης νομιμότητας. Στην περίπτωση αυτή ο Δήμος Χανίων προτείνει σε τοπικό επίπεδο την ίδια λύση που προβάλλεται σε εθνικό επίπεδο για την επίλυση των φλεγόντων ζητημάτων μιας κοινωνίας που συνθλίβεται από την ανεργία, της οποίας διαλύονται οι προνοιακές δομές, υποβαθμίζεται η μισθωτή εργασία και ανακατανέμεται βίαια και άδικα ο πλούτος της. Στα πλαίσια αυτών των επιλογών η δημοτική αρχή φαίνεται αποφασισμένη, αφού θεωρεί ότι έχει πείσει τους πολίτες για την καλή της θέληση απέναντι στην Κοινωνική Κουζίνα, με την πρώτη ευκαιρία, στην πρώτη δηλαδή μικροκλοπή ή άλλη αφορμή που θα χρεωθεί, ως συνήθως, στους ανθρώπους που δειπνούν σε αυτήν, να στείλει υπό τις ιαχές «αγανακτισμένων καταστηματαρχών» την αστυνομία να επιτελέσει το καθήκον της.
Η Κοινωνική Κουζίνα δεν ζητά επιδότηση από το δήμο. Δεν θέλουμε χρήματα, ενοίκιο ή τέτοιου είδους στήριξη. Ας αναλάβει ο Δήμος Χανίων να χρηματοδοτήσει όσες κοινωνικές δράσεις κρίνει σκόπιμες ορίζοντας τις προτεραιότητές και τους κανόνες λειτουργίας τους. Και θα κριθεί από τους πολίτες τόσο για τη δράση όσο και την αδράνειά του. Η μόνη στήριξη που ζητήσαμε εξ’ αρχής είναι μια και μοναδική: είτε να δρομολογήσει την μεταστέγαση της Κοινωνικής Κουζίνας σε άλλο δημόσιο ή δημοτικό οίκημα στον ιστό της πόλης είτε να επιτρέψει την συνέχιση της λειτουργίας της στο χώρο της οδού Τσουδερών. Στην τελευταία περίπτωση δεσμευόμαστε δημόσια να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για την ελαχιστοποίηση της όποιας όχλησης προκαλεί η λειτουργία της στα καταστήματα της οδού Τσουδερών που μένουν ανοικτά μετά τις 9 το βράδυ. Κάνουμε, ωστόσο, έκκληση σε όλους τους εμπλεκόμενους να μην υποθάλπουν με την υιοθέτηση ξενοφοβικών, ρατσιστικών ή απαξιωτικών χαρακτηρισμών ή επιχειρημάτων τον φόβο και το μίσος προς τους συνανθρώπους μας που δειπνούν στην Κοινωνική Κουζίνα. Το ελάχιστο που μετ’ επιτάσεως ζητάμε –και ζητούν και εκείνοι- είναι να μην αντιμετωπίζονται ως επαίτες, ως στατιστικοί δείκτες έτοιμοι να θυσιαστούν στον Μολώχ μιας βίαιης, αλλά υποτίθεται, αναγκαίας προσαρμογής, αλλά ως άνθρωποι με παρόν και μέλλον.
Σχετικά:
- Δήμος Πολιτών ή Δημοσ-ιων σχέσεων;
- Τα κριτήρια της «αλληλεγγύης» κατά τον Εμπορικό Σύλλογο Χανίων
- ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Χανίων για την Κοινωνική Κουζίνα
- Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών Χανίων: για τον Εμπορικό Σύλλογο
- Η Συνέλευση Χαλέπας για την πρόταση - διαμαρτυρία του εμπορικού συλλόγου
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Χανίων για την Κοινωνική Κουζίνα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ Χανίων εκφράζει τη συμπαράστασή της στη δράση της συλλογικότητας της Κοινωνικής Κουζίνας η οποία, παρά την υποδειγματική λειτουργία της, εξακολουθεί να απειλείται από τον Δήμο Χανίων, με έξωση από το χώρο του 1ου Γυμνασίου στην οδό Τσουδερών.
Η Κοινωνική Κουζίνα που δραστηριοποιείται κυρίως στη σίτιση απόρων κατοίκων χωρίς διάκριση εθνικότητας, φύλου ή φυλής, δρα παράλληλα με τα συσσίτια της Σπλάντζιας, το Κοινωνικό Στέκι Μεταναστών και άλλες συλλογικότητες στο χώρο της Σπλάντζιας. Οι δράσεις αυτές σε συνδυασμό με τις δράσεις της νεολαίας που ζει στην περιοχή, αλλά και με άλλες πρωτοβουλίες που δραστηριοποιούνται στα στενά της Σπλάντζιας αναδεικνύουν τη γειτονιά και τους κατοίκους της, ως γειτονιά της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης και της εναλλακτικότητας.
Σε περιόδους κρίσης, η ουσία της ανθρώπινης ψυχής είναι η αλληλεγγύη και η προσφορά του ενός στον άλλο. Όσοι ζουν και δραστηριοποιούνται στη Σπλάντζια το αποδεικνύουν αυτό έμπρακτα με το βηματισμό τους, ένα βηματισμό που κινείται στα χνάρια ενός από αυτούς που την αγάπησαν και έδρασαν προδρομικά σε αυτήν, του Κωστή Νικηφοράκη.
Δεν κατανοούμε την ιδιαίτερη σπουδή να μεταφερθεί η Κοινωνική Κουζίνα στο παλαιό ψυχιατρείο, δηλαδή να εξοβελιστεί σε έναν χώρο μη προσβάσιμο για όσους έχουν ανάγκη τη δράση της και ουσιαστικά να καταστεί αναποτελεσματική. Η δύσκολη κατάσταση των εμπόρων της περιοχής δεν σχετίζεται με τη δράση των συσσιτίων στην περιοχή, αλλά με τις πολιτικές που διαλύουν το μικρομεσαίο εμπόριο, τις ίδιες πολιτικές πού οδηγούν καθημερινά δεκάδες ανθρώπους στην πόρτα της Κοινωνικής Κουζίνας. Αυτές τις πολιτικές θα τις παλέψει η κοινωνία ενωμένη κι όχι αλληλοσπαρασσόμενη.
Αν η μεταστέγαση είναι απαραίτητη, η δημοτική αρχή οφείλει να βρει δημόσιο ή δημοτικό χώρο, εντός του αστικού ιστού για την μεταστέγαση της Κοινωνικής Κουζίνας, με τρόπο που να γίνονται σεβαστές οι αρχές της συλλογικότητας δηλαδή η αυτοοργάνωση και η απουσία οποιουδήποτε άμεσου ή έμμεσου ελέγχου –οικονομικού, πολιτικού ή άλλου.
Καλούμε την χανιώτικη κοινωνία να στηρίξει με κάθε τρόπο, έμπρακτα και ηθικά, την Κοινωνική Κουζίνα ως δράση αλληλεγγύης και αντίστασης στην εξαθλίωση που αγγίζει όλο και περισσότερο κόσμο συνεπεία της μνημονιακής πολιτικής.
Το Γραφείο Τύπου
Του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Χανίων
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ Χανίων εκφράζει τη συμπαράστασή της στη δράση της συλλογικότητας της Κοινωνικής Κουζίνας η οποία, παρά την υποδειγματική λειτουργία της, εξακολουθεί να απειλείται από τον Δήμο Χανίων, με έξωση από το χώρο του 1ου Γυμνασίου στην οδό Τσουδερών.
Η Κοινωνική Κουζίνα που δραστηριοποιείται κυρίως στη σίτιση απόρων κατοίκων χωρίς διάκριση εθνικότητας, φύλου ή φυλής, δρα παράλληλα με τα συσσίτια της Σπλάντζιας, το Κοινωνικό Στέκι Μεταναστών και άλλες συλλογικότητες στο χώρο της Σπλάντζιας. Οι δράσεις αυτές σε συνδυασμό με τις δράσεις της νεολαίας που ζει στην περιοχή, αλλά και με άλλες πρωτοβουλίες που δραστηριοποιούνται στα στενά της Σπλάντζιας αναδεικνύουν τη γειτονιά και τους κατοίκους της, ως γειτονιά της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης και της εναλλακτικότητας.
Σε περιόδους κρίσης, η ουσία της ανθρώπινης ψυχής είναι η αλληλεγγύη και η προσφορά του ενός στον άλλο. Όσοι ζουν και δραστηριοποιούνται στη Σπλάντζια το αποδεικνύουν αυτό έμπρακτα με το βηματισμό τους, ένα βηματισμό που κινείται στα χνάρια ενός από αυτούς που την αγάπησαν και έδρασαν προδρομικά σε αυτήν, του Κωστή Νικηφοράκη.
Δεν κατανοούμε την ιδιαίτερη σπουδή να μεταφερθεί η Κοινωνική Κουζίνα στο παλαιό ψυχιατρείο, δηλαδή να εξοβελιστεί σε έναν χώρο μη προσβάσιμο για όσους έχουν ανάγκη τη δράση της και ουσιαστικά να καταστεί αναποτελεσματική. Η δύσκολη κατάσταση των εμπόρων της περιοχής δεν σχετίζεται με τη δράση των συσσιτίων στην περιοχή, αλλά με τις πολιτικές που διαλύουν το μικρομεσαίο εμπόριο, τις ίδιες πολιτικές πού οδηγούν καθημερινά δεκάδες ανθρώπους στην πόρτα της Κοινωνικής Κουζίνας. Αυτές τις πολιτικές θα τις παλέψει η κοινωνία ενωμένη κι όχι αλληλοσπαρασσόμενη.
Αν η μεταστέγαση είναι απαραίτητη, η δημοτική αρχή οφείλει να βρει δημόσιο ή δημοτικό χώρο, εντός του αστικού ιστού για την μεταστέγαση της Κοινωνικής Κουζίνας, με τρόπο που να γίνονται σεβαστές οι αρχές της συλλογικότητας δηλαδή η αυτοοργάνωση και η απουσία οποιουδήποτε άμεσου ή έμμεσου ελέγχου –οικονομικού, πολιτικού ή άλλου.
Καλούμε την χανιώτικη κοινωνία να στηρίξει με κάθε τρόπο, έμπρακτα και ηθικά, την Κοινωνική Κουζίνα ως δράση αλληλεγγύης και αντίστασης στην εξαθλίωση που αγγίζει όλο και περισσότερο κόσμο συνεπεία της μνημονιακής πολιτικής.
Το Γραφείο Τύπου
Του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Χανίων
Τα κριτήρια της «αλληλεγγύης» κατά τον Εμπορικό Σύλλογο Χανίων
Εντύπωση προκάλεσε η χθεσινή ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων αναφορικά με τα όρια της «αλλεληγγύης». Στην ανακοίνωση γίνεται ένας διαχωρισμός της αλληλεγγύης προς τους “παθόντες” και βγαίνει το συμπέρασματα πως και κάποιοι άλλοι αξίζουν την αλληλεγγύη (δηλαδή οι έμποροι), αλλά η «αλληλεγγύη» προς τους εμπόρους προστάζει κάποιοι άλλοι να εξαφανιστούν, να κρυφτούν. Να φύγουν μακριά, γιατί αν δε φύγουν, τότε θα γίνουμε κι εμείς σα κι αυτούς, δηλαδή «παθόντες», που πλέον, όπως αναγνωρίζουν, κανείς δεν απέχει πολύ από το να φτάσει στην ίδια κατάσταση! Λοιπόν μακριά! Ξου! Ναι! Αυτό λέει ουσιαστικά η ανακοίνωση. Δεν αρνούνται την «κοινωνική προσφορά», αλλά, επιτέλους, ας συμβεί… κάπου αλλού.
Όλ’ αυτά με αφορμή τα συσσίτια της Κοινωνικής Κουζίνας. Λες και για τα χιλιάδες λουκέτα σε καταστήματα φταίνε αυτοί που πτωχεύουνε, αυτοί που πεινάνε κι αυτοί που προσφέρουν την αλληλεγγύη τους.
Είναι απογοητευτική η στάση του Εμπορικού Συλλόγου διπλά. Όταν σήμερα κυριαρχούν 2 ειδήσεις. Η πρώτη είδηση: «1 επιχείρηση ανοίγει / 4 κλείνουν» και η δεύτερη «Σε 68.000 υπολογίζονται οι εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις που διέκοψαν τη δραστηριότητά τους από τις αρχές του 2011 μέχρι τον Απρίλιο».
Ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων σιωπεί γι’ αυτά τα ζητήματα, δε συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των πολιτών, αυτών που αποτελούν και τους καταναλωτές των καταστημάτων τους, και βάζει… «μαύρες κορδέλες», δεν αναζητεί τρόπους ώστε να στηριχθούν ουσιαστικά επιχειρηματίες που αντιμετωπίζουν ΤΡΟΜΕΡΕΣ δυσκολίες, αποδέχεται ως αναπόδραστη αυτή την πραγματικότητα, κι επιλέγει τον δρόμο του κανιβαλισμού.
Καλεί ο Εμπορικός Σύλλογος, λοιπόν, το δήμαρχο να “καθαρίσει” τον τόπο από τους “παθόντες” (κάτι σα το “να ξεβρωμίσει ο τόπος” της Χ.Α. ακούγεται). Τέτοια «κάθαρση» ζητούν, (γιατί αυτοί μπορούν μονάχα) για να μπορούν να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις, σα να μη συμβαίνει τίποτα. Λες και τα συσσίτια (που ξεκινούν μετά τις 8 το βράδυ) φταίνε για την απουσία «εορταστικού κλίματος». Για να μπορούν, δηλαδή, να ανταγωνισθούν για το πενιχρό πλέον εισόδημα των Χανιωτών που όλο και λιγοστεύει. Αυτοί οι Χανιώτες που μπορεί να γίνουν «παθόντες». Ως τότε, όμως, ζητούν «αλληλεγγύη». Αυτή είναι η ΛΥΣΗ που προτείνει ο Εμπορικός σύλλογος Χανίων. Και μάλιστα θέλει οι σημερινοί “παθόντες” να πάνε όσο πιο μακριά γίνεται. Ορίζουν μάλιστα τον τόπο: «στο Παλιό Ψυχιατρείο». Εν δυνάμει δηλαδή όλοι μας, για εκεί μας ετοιμάζουν, έτσι όπως πάνε τα πράγματα… μνημειώδης ανακοίνωση, συλλεκτική.
Εξοργιστικό ακόμα παραπάνω, γιατί είναι σα ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων να έχει αποδεκτεί πως εφόσον τα μέτρα που επιβάλλουν είναι αναπόφευκτα, κι αφού λοιπόν δε μπορούμε να τα βάλουμε με τους από πάνω, αναπόδραστα, το μόνο που μας μένει είναι να τα βάλουμε με τους από κάτω, να ανταγωνιστούμε για τα ψίχουλα που έχουν απομείνει. Κι όποιος αντέξει… Δηλαδή, οι έμποροι, δια του συλλόγου τους, αποδέχονται τον καννιβαλισμό ως τρόπο επιβίωσης. Θα φύγετε εσείς για να δούμε ποιοι από εμάς θα απομείνουν και ποιοι θα φύγουν. Συγχαρητήρια.
Αναγνωρίζουμε πως η κατάσταση που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις είναι δραματική. Όμως, τέτοιες ανακοινώσεις, τόσο το ύφος όσο και το περιεχόμενο είναι απαράδεκτες. Θα έπρεπε να κοιτούν πως να κτίσουν γέφυρες με τον κόσμο όχι πώς να τις γκρεμίζουν. Το πνεύμα των εορτών, άλλωστε, ποιο είναι; Τι προστάζει; Την εκδίωξη των «παθόντων»; Στο σπήλαιο της Βηθλεέμ γεννήθηκε ο Χριστός. Την ανθρωπιά μας δεν πρέπει να την απωλέσουμε. Ίσως, στο απώτερο μέλλον, να είναι το μόνο που θα μας έχει απομείνει. Και το πιο ουσιαστικό.
Επίσης, ρωτούμε, ζητούμε δηλαδή μια διευκρίνηση: Ποιος έγραψε τη συγκεκριμένη ανακοίνωση; Είναι ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων ή των εμπόρων της οδού Τσουδερών;
Η βάσιμη υποψία μας είναι πως το δεύτερο ισχύει εφόσον μιλά προς τους αναγνώστες ως «εμείς οι έμποροι του πεζόδρομου της οδού Τσουδερών». Εφόσον αυτό ισχύει, τότε ο Εμπορικός Σύλλογος καθώς συμφωνεί θα μπορούσε να την συνυπογράψει. Γιατί όμως εκδόθηκε από τον Εμπορικό σύλλογο Χανίων; Είναι η θέση όλων των εμπόρων των Χανίων αυτή; Όλοι οι έμποροι των Χανίων συνυπογράφουν ως «έμποροι του πεζόδρομου της οδού Τσουδερών». Ζητείται άμεσα διευκρίνηση.
Όλ’ αυτά με αφορμή τα συσσίτια της Κοινωνικής Κουζίνας. Λες και για τα χιλιάδες λουκέτα σε καταστήματα φταίνε αυτοί που πτωχεύουνε, αυτοί που πεινάνε κι αυτοί που προσφέρουν την αλληλεγγύη τους.
Είναι απογοητευτική η στάση του Εμπορικού Συλλόγου διπλά. Όταν σήμερα κυριαρχούν 2 ειδήσεις. Η πρώτη είδηση: «1 επιχείρηση ανοίγει / 4 κλείνουν» και η δεύτερη «Σε 68.000 υπολογίζονται οι εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις που διέκοψαν τη δραστηριότητά τους από τις αρχές του 2011 μέχρι τον Απρίλιο».
Ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων σιωπεί γι’ αυτά τα ζητήματα, δε συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των πολιτών, αυτών που αποτελούν και τους καταναλωτές των καταστημάτων τους, και βάζει… «μαύρες κορδέλες», δεν αναζητεί τρόπους ώστε να στηριχθούν ουσιαστικά επιχειρηματίες που αντιμετωπίζουν ΤΡΟΜΕΡΕΣ δυσκολίες, αποδέχεται ως αναπόδραστη αυτή την πραγματικότητα, κι επιλέγει τον δρόμο του κανιβαλισμού.
Καλεί ο Εμπορικός Σύλλογος, λοιπόν, το δήμαρχο να “καθαρίσει” τον τόπο από τους “παθόντες” (κάτι σα το “να ξεβρωμίσει ο τόπος” της Χ.Α. ακούγεται). Τέτοια «κάθαρση» ζητούν, (γιατί αυτοί μπορούν μονάχα) για να μπορούν να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις, σα να μη συμβαίνει τίποτα. Λες και τα συσσίτια (που ξεκινούν μετά τις 8 το βράδυ) φταίνε για την απουσία «εορταστικού κλίματος». Για να μπορούν, δηλαδή, να ανταγωνισθούν για το πενιχρό πλέον εισόδημα των Χανιωτών που όλο και λιγοστεύει. Αυτοί οι Χανιώτες που μπορεί να γίνουν «παθόντες». Ως τότε, όμως, ζητούν «αλληλεγγύη». Αυτή είναι η ΛΥΣΗ που προτείνει ο Εμπορικός σύλλογος Χανίων. Και μάλιστα θέλει οι σημερινοί “παθόντες” να πάνε όσο πιο μακριά γίνεται. Ορίζουν μάλιστα τον τόπο: «στο Παλιό Ψυχιατρείο». Εν δυνάμει δηλαδή όλοι μας, για εκεί μας ετοιμάζουν, έτσι όπως πάνε τα πράγματα… μνημειώδης ανακοίνωση, συλλεκτική.
Εξοργιστικό ακόμα παραπάνω, γιατί είναι σα ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων να έχει αποδεκτεί πως εφόσον τα μέτρα που επιβάλλουν είναι αναπόφευκτα, κι αφού λοιπόν δε μπορούμε να τα βάλουμε με τους από πάνω, αναπόδραστα, το μόνο που μας μένει είναι να τα βάλουμε με τους από κάτω, να ανταγωνιστούμε για τα ψίχουλα που έχουν απομείνει. Κι όποιος αντέξει… Δηλαδή, οι έμποροι, δια του συλλόγου τους, αποδέχονται τον καννιβαλισμό ως τρόπο επιβίωσης. Θα φύγετε εσείς για να δούμε ποιοι από εμάς θα απομείνουν και ποιοι θα φύγουν. Συγχαρητήρια.
Αναγνωρίζουμε πως η κατάσταση που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις είναι δραματική. Όμως, τέτοιες ανακοινώσεις, τόσο το ύφος όσο και το περιεχόμενο είναι απαράδεκτες. Θα έπρεπε να κοιτούν πως να κτίσουν γέφυρες με τον κόσμο όχι πώς να τις γκρεμίζουν. Το πνεύμα των εορτών, άλλωστε, ποιο είναι; Τι προστάζει; Την εκδίωξη των «παθόντων»; Στο σπήλαιο της Βηθλεέμ γεννήθηκε ο Χριστός. Την ανθρωπιά μας δεν πρέπει να την απωλέσουμε. Ίσως, στο απώτερο μέλλον, να είναι το μόνο που θα μας έχει απομείνει. Και το πιο ουσιαστικό.
Επίσης, ρωτούμε, ζητούμε δηλαδή μια διευκρίνηση: Ποιος έγραψε τη συγκεκριμένη ανακοίνωση; Είναι ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων ή των εμπόρων της οδού Τσουδερών;
Η βάσιμη υποψία μας είναι πως το δεύτερο ισχύει εφόσον μιλά προς τους αναγνώστες ως «εμείς οι έμποροι του πεζόδρομου της οδού Τσουδερών». Εφόσον αυτό ισχύει, τότε ο Εμπορικός Σύλλογος καθώς συμφωνεί θα μπορούσε να την συνυπογράψει. Γιατί όμως εκδόθηκε από τον Εμπορικό σύλλογο Χανίων; Είναι η θέση όλων των εμπόρων των Χανίων αυτή; Όλοι οι έμποροι των Χανίων συνυπογράφουν ως «έμποροι του πεζόδρομου της οδού Τσουδερών». Ζητείται άμεσα διευκρίνηση.
Δήμος Πολιτών ή Δημοσ-ιων σχέσεων;
Επιτέλους ο Δήμος Χανίων με την ανακοίνωσή του της προπερασμένης Δευτέρας αποφάσισε να τοποθετηθεί ανοιχτά στο θέμα της στέγασης της Κοινωνικής Κουζίνας, εγκαταλείποντας, – θέλουμε να ελπίζουμε – την μέχρι τώρα τακτική των παρασκηνιακών όσο και εξωθεσμικών παρεμβάσεων στο συγκεκριμένο ζήτημα. Υπάρχουν, βέβαια, αρκετά ερωτηματικά για την εγκυρότητα της παραπάνω τοποθέτησης, αφού, εξ όσων γνωρίζω, ουδέποτε τέθηκε υπόψιν του Δημοτικού Συμβουλίου, άρα αποτελεί πρωτοβουλία της πλειοψηφούσας παράταξης του κ. δημάρχου. Εκτός όμως από την τυπική πλευρά του ζητήματος υπάρχει και η ουσία.
Παρόλο, λοιπόν, που η ανακοίνωση εκείνη συντάχθηκε «προς αποκατάσταση της πραγματικότητας», στην πραγματικότητα οι ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις που περιέχει είναι τόσες πολλές που είναι αδύνατο να απαντηθούν στα στενά πλαίσια της παρούσας επιστολής. Ας αρκεστούμε να επισημάνουμε τις πιο κραυγαλέες:
Ας αποφασίσει, λοιπόν, αν θα συνεχίσει την πολιτική των δημοσίων σχέσεων και των επικοινωνιακών «πυροτεχνημάτων» ή αν, επιτέλους, θα σταθεί στο πλευρό των ενεργών πολιτών στην καθημερινή τους μάχη ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που υποβαθμίζουν τη ζωή μας, διαλύουν τον κοινωνικό ιστό, και σπρώχνουν στην ανέχεια και την απελπισία όλο και περισσότερους συνανθρώπους μας.
Παρόλο, λοιπόν, που η ανακοίνωση εκείνη συντάχθηκε «προς αποκατάσταση της πραγματικότητας», στην πραγματικότητα οι ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις που περιέχει είναι τόσες πολλές που είναι αδύνατο να απαντηθούν στα στενά πλαίσια της παρούσας επιστολής. Ας αρκεστούμε να επισημάνουμε τις πιο κραυγαλέες:
1. Η παραχώρηση του χώρου από τη Σχολική Κοινότητα του 1ου Γυμνασίου έγινε για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών της Κοινωνικής Κουζίνας μέχρι την αξιοποίηση του για τη δημιουργία σχολικού μουσείου και βιβλιοθήκης και όχι για οποιασδήποτε μορφής εμπορική εκμετάλλευση. Από την άλλη, η αναφορά στην ανακοίνωση σε «διανομή συσσιτίου σε ανθρώπους της παλιάς πόλης» ως όρου χρήσης του χώρου, εκτός του ότι είναι ανυπόστατη, αφήνει πολλά περιθώρια για ξενοφοβικές ερμηνείες προσπαθώντας να ορθώσει απάνθρωπες διαχωριστικές γραμμές στα κοινωνικά προβλήματα.
2. Η Σχολική Επιτροπή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αντίθετα με ό,τι υποστηρίζεται, με ομόφωνες αποφάσεις της όχι μόνο επικροτεί και στηρίζει το έργο της Κοινωνικής Κουζίνας αλλά και επιτρέπει την παραμονή της στο συγκεκριμένο χώρο μέχρι την εξεύρεση ενός κατάλληλου δημόσιου χώρου για τη μεταστέγασή της.
3. Από τις καταγγελίες και αποφάσεις που επικαλείται η ανακοίνωση άλλες είναι ανύπαρκτες και άλλες προέρχονται από φορείς που δεν έχουν καμιά σχέση με την υπόθεση. Η άκριτη όμως, και μεροληπτική ανακύκλωση επιχειρημάτων ότι η παρουσία της Κοινωνικής Κουζίνας συνδέεται με την αύξηση της εγκληματικότητας στην περιοχή, πέρα από το να έρχεται σε κατάφωρη σύγκρουση με την πραγματικότητα, αποκαλύπτει τα πραγματικά κίνητρα των συντακτών της.
4. Αναφορικά με τις προτάσεις του Δήμου για μεταστέγαση, οι δύο πρώτες και αόριστες είναι και δεν παρέχουν καμία εγγύηση για τη συνέχιση της λειτουργίας της Κουζίνας, ενώ ο χώρος που προτείνεται (παλαιό Ψυχιατρείο) είναι εντελώς ακατάλληλος, αφού, αποκομμένος από τον αστικό ιστό καθώς είναι, αποτελεί απλά μια προσπάθεια «κουκουλώματος» του προβλήματος και «γκετοποίησης» της λειτουργίας του συσσιτίου.
5. Ο Δήμος συνηθίζει αυτάρεσκα να υποστηρίζει ότι στηρίζει τις κοινωνικές δομές της πόλης. Τα γεγονότα δείχνουν όμως ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι μόνο δεν έκανε καμία σοβαρή προσπάθεια εξεύρεσης χώρου, όπως είχε υποχρέωση, αλλά επιπλέον χρησιμοποιεί όση εξουσία διαθέτει κυρίως για να δυσχεράνει το έργο της Κοινωνικής Κουζίνας. Μάλλον ο ανεξάρτητος και αλληλέγγυος χαρακτήρας του συσσιτίου δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα του Δήμου περί κοινωνικής δράσης, όπως αυτά εκφράζονται από τον τρόπο λειτουργίας των αντίστοιχων δικών του δομών (Κοινωνικό Παντοπωλείο, Κοινωνικό Φροντιστήριο).
Ας αποφασίσει, λοιπόν, αν θα συνεχίσει την πολιτική των δημοσίων σχέσεων και των επικοινωνιακών «πυροτεχνημάτων» ή αν, επιτέλους, θα σταθεί στο πλευρό των ενεργών πολιτών στην καθημερινή τους μάχη ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που υποβαθμίζουν τη ζωή μας, διαλύουν τον κοινωνικό ιστό, και σπρώχνουν στην ανέχεια και την απελπισία όλο και περισσότερους συνανθρώπους μας.
Χρήστος Παπαδάκης
Εκπαιδευτικός
Η ταυτότητα της Κοινωνικής Κουζίνας
Η Κοινωνική Κουζίνα, ξεκινώντας τον Ιούλιο του 2011 στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς ως μια δράση των Αγανακτισμένων Χανίων λειτουργεί εδώ και ενάμιση χρόνο χάρη στις ανιδιοτελείς προσπάθειες, υπηρεσίες και προσφορές πολιτών. Προετοιμάζει και διανέμει καθημερινά δείπνο σε περισσότερους από 200 ανθρώπους και οικογένειες.
Αυτή η πρωτοβουλία δεν ανήκει σε καμιά πολιτική οργάνωση, κόμμα, φορέα ή θρησκευτική ομάδα. Είμαστε ένα σώμα αλληλέγγυων ανθρώπων που δεν αρκούμαστε στην κριτική προς το άδικο και απάνθρωπο κοινωνικοπολιτικό σύστημα, αλλά επιχειρούμε μέσω δράσεων, όπως αυτή του συσσιτίου, να αφυπνίσουμε συνειδήσεις και να δημιουργήσουμε πυρήνες αντίστασης στην μεθοδευμένη επέλαση της εξαθλίωσης. Η οργάνωση της λειτουργίας της στηρίζεται στις αποφάσεις των τακτικών συνελεύσεων που πραγματοποιούνται κάθε βδομάδα, συγκεκριμένα κάθε Σάββατο στις 18:30.
Είμαστε επομένως μία συλλογικότητα που οι δράσεις της βασίζονται σε δύο σταθερούς άξονες:
1. Ο πρώτος είναι η αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση.
Μέχρι να σερβιριστεί το βραδινό φαγητό σε όσους σιτίζονται εντός της Κουζίνας ή σε αυτούς που υπομονετικά περιμένουν να γεμίσουν τα πλαστικά τους για να θρέψουν τις οικογένειές τους, εργάζονται σε ημερήσια βάση δεκάδες άτομα –από τη συλλογή των τροφίμων, την διαχείριση του προγράμματος, την προετοιμασία του χώρου, το μαγείρεμα και την διανομή του φαγητού, την καθαριότητά και τις βασικές προετοιμασίες ώστε η Κουζίνα να είναι έτοιμη να λειτουργήσει την επόμενη ημέρα. Στη διαδικασία αυτή εμπλέκονται, όχι μόνο όσοι είναι αλληλέγγυοι σε αυτό που κάνουμε αλλά και οι ίδιοι οι σιτιζόμενοι, που νιώθουν ότι η δράση τους στην Κουζίνα μπορεί να δώσει νόημα στην δίχως προοπτικές διαμονή τους σε μια κοινωνία η οποία αισθάνονται ότι τους έχει βάλλει στο περιθώριο.
2. Ο δεύτερος άξονας είναι η αλληλεγγύη.
Η δίχως διάκριση –χρώματος, φύλου, φυλής, εθνικότητας, θρησκευτικούδόγματος, ιδεολογικού προσανατολισμού- παροχή ενός γεύματος προσβλέπει στην ενίσχυση των δικτύων αλληλεγγύης που δρουν στην πόλη μας, που στόχο έχουν να περιορίσουν το χάσμα που χωρίζει όσους ανθρώπους δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, δεν μοιάζουν μεταξύ τους, έχουν διαφορετικά έθιμα, αλλά μοιράζονται τις ίδιες θεμελιώδεις αξίες που δίνουν συνοχή και νόημα στην κοινωνική συμβίωση.Εκτός από τις αρχές της, την δύναμή της η Κουζίνα την αντλεί και από την ενεργό συμπαράσταση χιλιάδων συμπολιτών μας. Η θερμή πρωτοβουλία του 1ου Γυμνασίου που μας παραχώρησε τον χώρο, η συνδρομή μεγάλου μέρους της σχολικής κοινότητας, η προσφορά τροφίμων και υπηρεσιών από πολίτες των Χανίων, όπως και η σημαντική υποστήριξη και συνεργασία με προοδευτικές συλλογικότητες από τις οποίες ένας μεγάλος αριθμός έχει εκδώσει ψηφίσματα αλληλεγγύης προς τη Κουζίνα, μας έδωσαν τη δύναμη να διαχειριζόμαστε αποτελεσματικά και υπεύθυνα τη λειτουργία της. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις συμπαράστασης απέδειξαν το αλληλέγγυο πρόσωπο της πόλης μας ενάντια σε κάθε είδους καταστολή, μισαλλοδοξία και προκατάληψη.
Η Κοινωνική Κουζίνα πέρασε από πολλούς ιδεολογικούς στενωπούς μέχρι να χτίσει και να εδραιώσει την ταυτότητά της. Αναζητούσε να φύγει από την λογική της φιλανθρωπίας που ορισμένοι της προσήψαν και γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η λειτουργία της και η καθημερινή αλληλεγγύη, που πραγματώνεται «απ’ τα κάτω» και αυτοργανωμένα δεν έχει καμία σχέση με την αστική φιλανθρωπία. Η κοινωνική και πολιτική χειραφέτηση που προσδοκούν τα μέλη της Κουζίνας και για τον εαυτό τους αλλά και για όσους σιτίζονται, δεν είναι χαρακτηριστικά των τυπικών συσσιτίων. Κι έτσι το συσσίτιο, όπως το ονομάζαμε στην αρχή, μετονομάστηκε σε Κοινωνική Κουζίνα και απέκτησε ένα χαρακτήρα έμπρακτης αντίστασης στην οικονομικοκοινωνική βαρβαρότητα των καιρών μας.
Στις συνθήκες της σημερινής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η οποία έχει οξυνθεί από τον αδιέξοδο και ολισθηρό δρόμο που έχει επιλεγεί για την αντιμετώπισή της, οι κοινωνίες θα πρέπει να διευρύνουν και όχι να ψαλιδίζουν αυτό το δίκτυο αλληλεγγύης. Μόνο έτσι υπάρχει η ελπίδα να μείνουν στο περιθώριο οι απόπειρες όσων επιχειρούν να «λύσουν» το κοινωνικό πρόβλημα με στρατόπεδα συγκέντρωσης, σιδερολοστούς και σβάστικες, επενδύοντας στο φόβο, το μίσος και την κοινωνική απάθεια.
Το χρονικό της στέγασης της Κ.Κ. στην οδό Τσουδερών.
Η κοινωνική Κουζίνα, λειτούργησε από τον Ιούλιο του 2011 και για τέσσερις μήνες υπαίθρια, στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου στεγάστηκε στην οδό Τσουδερών, σε χώρο που παραχώρησε η σχολική κοινότητα του 1ου Γυμνασίου Χανίων.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου χειμώνα προσπάθησε και πέτυχε να οργανώσει την προετοιμασία και διανομή καθημερινού δείπνου σε περισσότερα από 200 άτομα και οικογένειες.
Σε όλο αυτό το διάστημα δεν δεχτήκαμε καμία όχληση ή έστω σύσταση από τη σχολική κοινότητα, από τη δημοτική αρχή ή από γειτονικές δομές (κατοίκους ή καταστηματάρχες). Έως τον προηγούμενο Μάιο όπου κληθήκαμε να συζητήσουμε τη μεταστέγαση της Κ.Κ. στο Διοικητικό Συμβούλιο της Σχολικής Επιτροπής Β΄/θμιας Εκπ/σης με πρόσχημα τον εξωραϊσμό της οδού Τσουδερών.
Ήταν τότε που όλοι οι αποψινοί καλεσμένοι στη συζήτηση, δώσαμε δυναμικό και μαχητικό παρόν έξω και μέσα στα γραφεία της Σχολικής Επιτροπής στο μέγαρο Πάνθεον και υπερασπιστήκαμε τη λειτουργία της Κ.Κ. στο συγκεκριμένο δημόσιο χώρο εντός του κέντρου της πόλης, στην οδό Τσουδερών. Κεκτημένο αυτής της κινητοποίησης ήταν η παρακάτω ομόφωνη απόφαση της Σχολικής Επιτροπής:
Η Σχολική Επιτροπή Β΄/θμιας Εκπ/σης Δήμου Χανίων, στηρίζει την δράση της «Κοινωνικής Κουζίνας» και επιτρέπει την χρήση του συγκεκριμένου χώρου, μέχρι να συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων.
Έκτοτε η Κ.Κ. συνέχισε τη δράση της βελτιώνοντας τη συγκεκριμένη δομή αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης: έγιναν μικροεπισκευές στο χώρο, ακολουθήθηκαν αυστηρότεροι κανόνες υγιεινής, εξασφαλίστηκε η παροχή νερού, οργανώθηκε μια αξιοπρεπέστερη διανομή του δείπνου κ.α.
Ένα μήνα μετά, τον Ιούνιο και ενώ περιμέναμε το Δημοτικό Συμβούλιο κληθήκαμε από την αντιδήμαρχο και αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Πολιτικής, Υγείας και Παιδείας κυρία Χατζηδάκη σε μία άτυπη σύσκεψη, παρουσία αντιπροσώπων Δημοτικών παρατάξεων, όπου μας κοινοποιήθηκε ότι ο Δήμος Χανίων δεν διαθέτει κανέναν άλλο δημόσιο χώρο για τη στέγαση της Κ.Κ. στο κέντρο της πόλης.
Αρχές Ιουλίου, ως ένδειξη καλής θέλησης προσφερθήκαμε να συνδράμουμε σ’ αυτήν την υποχρέωση του Δήμου ν’ αναζητήσει χώρο για τη στέγαση της Κ.Κ. , απευθυνόμενοι στην αντιπεριφέρεια Χανίων. Και από εκεί όμως δεν ευοδώθηκε καμία πρόταση.
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο κληθήκαμε άλλες δύο φορές να συμμετέχουμε σε παρόμοιες άτυπες συσκέψεις με θέμα τη μεταστέγαση της Κ.Κ. Οι προτάσεις που μας έγιναν ήταν η μεταστέγαση της Κ.Κ. σε ιδιωτικό χώρο με επιδότηση ενοικίου από το Δήμο. Προϋπόθεση υλοποίησης μιας τέτοιας πρότασης είναι η λειτουργία της Κ.Κ. ως Μ.Κ.Ο ή ως συλλόγου με νομική μορφή, διαθέτοντας δηλαδή Α.Φ.Μ.
Μετά από ενάμιση χρόνο ομαλής και βελτιωτικής λειτουργίας της Κ.Κ. στον συγκεκριμένο χώρο και ενώ πεζοδρομούνταν η οδός Τσουδερών αρχίσαμε να γινόμαστε δέκτες της δυσαρέσκειας κάποιων γειτονικών καταστημάτων. Τότε αποφασίσαμε να βγούμε, να τους συναντήσουμε και να συζητήσουμε τα όποια προβλήματα τους δημιουργεί η Κ.Κ. Διαπιστώσαμε ότι ελάχιστοι, τρία συγκεκριμένα καταστήματα ενοχλούνταν από τη λειτουργία της. Λάβαμε υπόψη μας τις συστάσεις τους και προβήκαμε σε αποφάσεις και ενέργειες που θα εξασφάλιζαν μια καλύτερη γειτνίαση (καθαρισμός εξωτερικού χώρου, συνέλευση με σιτιζόμενους για την αυστηρή τήρηση του ωραρίου διανομής του δείπνου, προσαρμογή του ωραρίου λειτουργίας της Κ.Κ. μετά το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων, 9 για το χειμώνα και 9:30 για το καλοκαίρι).
Τον Οκτώβριο προσκληθήκαμε και πάλι από την κ. αντιδήμαρχο σε νέα έκτακτη σύσκεψη για το θέμα της μεταστέγασης της κκ, η οποία έληξε με την πρόταση παραμονής της κκ στο χώρο της οδού Τσουδερών, από δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης που αναγνώρισαν την ορθότητα των επιχειρημάτων μας. Ενώ επισημάνθηκε από την κ. Χατζηδάκη ότι δεν υπάρχει κανένας διαθέσιμος δημόσιος χώρος που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί.
Ωστόσο κάποια καταστήματα συνέχισαν να δυσανασχετούν με την λειτουργία της Κ.Κ. στο συγκεκριμένο χώρο, προκαλώντας, συχνά με ύφος απειλητικό, την έξωσή της: «αν δεν σας διώξει ο Δήμος θα φέρω τη Χρυσή Αυγή να σας διώξει». Οι προκλήσεις έφτασαν στις αρχές Νοέμβρη να πάρουν τη μορφή κατηγορητηρίου: «Η λειτουργία της Κ.Κ. ευθύνεται για τις δύο κλοπές που έγιναν σε καταστήματα της οδού Τσουδερών».
Τότε είναι που καλείται και πάλι έκτακτα η Κ.Κ. σε νέα άτυπη σύσκεψη με την παρουσία κάποιων καταστηματαρχών, αντιπροσώπων δημοτικών παρατάξεων και του ίδιου του δημάρχου κυρίου Σκουλάκη. Στη σύσκεψη των αρχών του Νοέμβρη, οι καταστηματάρχες άνοιξαν τη συζήτηση με την εξής τοποθέτηση: «Γιατί απουσιάζει ο εισαγγελέας και η αστυνομία από αυτή τη σύσκεψη;» και ο δήμαρχος την έκλεισε με την τελεσίγραφη πρόταση να φύγουμε από την οδό Τσουδερών στις επόμενες 15 μέρες και ότι εκείνος θα φροντίσει, εφόσον φύγουμε, να στηρίξει τη λειτουργίας της Κ.Κ. στο παλιό Ψυχιατρείο μισθώνοντας λεωφορεία για τη μεταφορά των σιτιζομένων.
Οι απαντήσεις και οι θέσεις της Κοινωνικής Κουζίνας ως προς το θέμα της έξωσής της
Η Κ.Κ. δεν έθεσε ποτέ στις συνελεύσεις της τη μεταστέγασή της ως ζητούμενο. Παρά το γεγονός ότι στο ξεκίνημα η συγκεκριμένη στέγη στην οδό Τσουδερών ήταν μια εγκαταλειμμένη σχολική αποθήκη ακατάλληλη για τη διανομή φαγητού, έγιναν σημαντικές εργασίες από τα μέλη της συλλογικότητας αλλά και τους ίδιους τους σιτιζόμενους καθώς και σοβαρές προσπάθειες με καλή θέληση ώστε να είναι σήμερα ένας αξιοπρεπής χώρος εστίασης.
Το θέμα της μεταστέγασης δεν τέθηκε ποτέ, ούτε από την σχολική κοινότητα, στην οποία ουσιαστικά ανήκει η χρήση του χώρου. Μας έχει γίνει γνωστό ότι η σχολική κοινότητα θα δεσμεύσει τη χρήση του χώρου, όταν αποφασιστεί η δημιουργία μουσείου σχολικής ζωής. Έως τότε μπορεί η Κ.Κ. κουζίνα ν’ αξιοποιεί το χώρο για τη δράση της.
Το ζήτημα της μεταστέγασης της Κ.Κ. άνοιξε στη συνάντηση που έγινε στα γραφεία της Σχολικής Επιτροπής Β΄/θμιας Εκπαίδευσης τον περασμένο Μάιο. Με πρόσχημα τον εξωραϊσμό της οδού Τσουδερών, η μία ώρα καθημερινής λειτουργίας της Κ.Κ. στο συγκεκριμένο δρόμο, κρίθηκε ανάρμοστη. Κι εμείς αναρωτιόμαστε: Υπάρχουν συγκεκριμένοι δρόμοι ή γειτονιές στις οποίες αρμόζει περισσότερο ή λιγότερο η λειτουργία τέτοιας ή παρόμοιας δομής αλληλεγγύης; Στο νέο Καλλικρατικό Δήμο Χανίων θα υπάρχουν γειτονιές φτώχειας και γειτονιές ευημερίας;
Στην τελευταία άτυπη σύσκεψη με την παρουσία καταστηματαρχών το επιχείρημα που διατυπώθηκε είναι ότι η λειτουργία της Κ.Κ. βλάπτει την κίνηση των καταστημάτων. Ένα συσσίτιο που προσφέρεται 9-10μμ, μετά το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων, βλάπτει άραγε περισσότερο από την ανεργία και το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων;
Όσο για την προσπάθεια σύνδεσης του συσσιτίου με δύο κλοπές που έγιναν πρόσφατα σε μαγαζιά της περιοχής τι να πει κανείς; Στις άλλες γειτονιές της πόλης δεν γίνονται σχεδόν καθημερινά κλοπές και ληστείες; Όλες σχετίζονται με τη λειτουργία συσσιτίων, κοινωνικών παντοπωλείων και ιατρείων ή με τις μνημονιακές πολιτικές;
Αφότου άνοιξε το θέμα της μεταστέγασης της Κ.Κ. γίναμε δέκτες εναλλακτικών προτάσεων. Γιατί δεν δεχτήκαμε καμία από αυτές; Ας τις αναλύσουμε μία προς μία:
- Η πρώτη αφορούσε την εξεύρεση ιδιωτικού χώρου με επιδότηση ενοικίου από το δήμο.
Ομόφωνα αποφασίστηκε στις συνελεύσεις μας ότι μόνο ένας δημόσιος χώρος μπορεί να στεγάσει την Κ.Κ. όπως είναι αυτός της οδού Τσουδερών. Η λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας σε ένα χώρο τον οποίο διαχειρίζεται η Σχολική Κοινότητα του 1ου Γ.Χ. και η Σχολική Επιτροπή του Δήμου Χανίων έχει πολλούς συμβολισμούς ιδιαίτερα σήμερα που η έννοια του δημόσιου αγαθού καταρρέει υπό το βάρος των γνωστών πολιτικών. Όταν, για παράδειγμα, τίθεται υπό αμφισβήτηση η χρησιμότητα της ύπαρξης δημόσιων κοινωνικών δομών, όταν η περιουσία του Δημοσίου βρίσκεται στο στόχαστρο όλων εκείνων που επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την κρίση για να κερδοσκοπήσουν, με πρόσχημα την δεινή δημοσιονομική θέση της χώρας, η χρήση δημόσιων και δημοτικών χώρων προς όφελος των πολιτών αποκτά νόημα και σημασία.
Τέλος η επιδότηση ενοικίου από τη δημοτική αρχή φαντάζει ουτοπία, τη στιγμή που όλοι οι δήμοι στην Ελλάδα κραυγάζουν τη δεινή οικονομική θέση στην οποία έχουν περιέλθει με την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται.
Επιπρόσθετα η μεταστέγαση της κκ σε οποιοδήποτε ιδιωτικό χώρο στην ευρύτερη κατοικημένη περιοχή του κέντρου της πόλης, αυτομάτως θα πυροδοτήσει τις αντιδράσεις -πιέσεις όσων κατοίκων εμφορούνται από ρατσιστικές, ξενοφοβικές αντιλήψεις και θα θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργία της.
Οσον αφορά στο θέμα της εύρεσης καταλληλότερου χώρου, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι ένας χώρος δεν κρίνεται κατάλληλος μόνο από τις υλικές του υποδομές. Η καταλληλότητα δεν είναι μία στατική έννοια και δεν αφορά μόνο το κτίριο, αλλά αφορά και τους γείτονές μας, τα γειτονικά καταστήματα ή σπίτια. Σε τι θα μας ωφελούσε ένα μεγάλο κτίριο, που θα ήταν ευάερο και ευήλιο, αλλά θα βρισκόταν ανάμεσα σε κατοίκους που θα μας αντιμετώπιζαν με χειρότερες ρατσιστικές και φασιστικές διαθέσεις; Ο χώρος μας και η παραμονή μας σε αυτόν καθορίζεται περισσότερο από τις σχέσεις που δημιουργούμε με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Είναι τέτοια η φύση του έργου της Κουζίνας που βασίζεται στην αποδοχή των γειτόνων και εκεί θα δώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στις προκαταλήψεις, στον ρατσισμό και στην μη-ανεκτικότητα. Εναν αγώνα που δίνουμε καθημερινά στον σημερινό μας χώρο στην οδό Τσουδερών. Ας μην ξεχνάμε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους μας διώχνουν-ποιός μας εγγυάται ότι δεν θα τους ξαναβρούμε μπροστά μας;
Επομένως η πρόταση μεταστέγασης της Κ.Κ. σε καταλληλότερο ιδιωτικό χώρο με την επιδότηση ενοικίου από το Δήμο Χανίων δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης.
- Η δεύτερη και τελευταία πρόταση του Δήμου αφορά τη μεταστέγαση της Κ.Κ. στο παλιό ψυχιατρείο με τη μίσθωση λεωφορείων για τη μεταφορά των σιτιζομένων.
Το παλιό ψυχιατρείο είναι ένας δημόσιος χώρος, ο οποίος όμως δεν βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Επομένως όλοι εκείνοι που καλύπτουν την ανάγκη τους για φαγητό στην Κοινωνική Κουζίνα θα αδυνατούν να φτάσουν έως εκεί. Όσο για την πρόταση του δημάρχου να μισθώσει λεωφορεία, μοιάζει και αυτή ουτοπική, όταν είναι γνωστό ότι έχουν περιοριστεί δραματικά οι μισθώσεις λεωφορείων για τη μεταφορά μαθητών στα σχολεία τους.
Κατανοούμε όλοι εδώ την ανάγκη να συνεχίσει η Κ.Κ. τη δράση της στο συγκεκριμένο δημόσιο χώρο εντός του κέντρου της πόλης, στην οδό Τσουδερών. Γι’ αυτό και η θέση μας παραμένει ίδια με αυτή του περασμένου Μαίου: Όχι στην έξωση της Κοινωνικής Κουζίνας. Όχι στις μεθοδεύσεις μεταστέγασής της που θα την οδηγήσουν σύντομα να λειτουργεί ως μια άστεγη δομή αλληλεγγύης σε κάποια πλατεία. Όχι στη δημιουργία συγκρουσιακού μετώπου και πόλωσης με γείτονες της Κ.Κ. κατοίκους ή καταστηματάρχες.
Ας κινητοποιηθούμε όλοι μαζί και ας αγωνιστούμε για τη διατήρηση των δημοσίων αγαθών που απροκάλυπτα μας κλέβουν με πρόσχημα τη δημοσιονομική κρίση.
Η αυτοοργάνωση, η αντίσταση και η αλληλεγγύη είναι μονόδρομος απέναντι στην απελπισία της εξαθλίωσης, το φόβο και το φασισμό.
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012
Μαθήματα αλληλεγγύς από το Λύκειο και Γυμνάσιο Βάμου
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΑΜΟΥ
Μαθήματα Αλληλεγγύης
Από τη Θεωρία
…στην Πράξη
Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στις 630 το απόγευμα στο χώρο των σχολείων Γυμνασίου-Λυκείου Βάμου.
Συμμετέχουμε – Συζητάμε – Διασκεδάζουμε και φέρνουμε Φάρμακα – Τρόφιμα και Ρούχα.
Τα φάρμακα θα δοθούν στο κοινωνικό φαρμακείο του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων. Τα τρόφιμα και τα ρούχα θα παραδοθούν στα συσσίτια της Κοινωνικής Κουζίνας.
Επειδή ζωντανό σχολείο είναι αυτό που παραμένει ανοιχτό στη κοινωνία και τα προβλήματά της , στην εποχή της μνημονιακής βαρβαρότητας, επιβάλλεται το σχολείο να αποτελέσει κύτταρο ανάπτυξης πολιτισμού και παιδείας, για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης, της διαφορετικότητας και της δημοκρατίας.
Ομιλητές: Βουλγαρίδης Μηνάς, πρόεδρος Κοινωνικού Ιατρείου και Φαρμακείου του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων. Κοκκινάκης Γιάννης , εκπρόσωπος της Κοινωνικής Κουζίνας Χανίων.
Μετά τη συζήτηση διασκεδάζουμε με ζωντανή Μουσική, Τραγούδι, Χορό και κεράσματα από μαθήτριες και μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Διοργάνωση: Σχολικές Κοινότητες Λυκείου και Γυμνασίου Βάμου.
Είσοδος ελεύθερη.
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ
Καλούμε σε ανοικτή σύσκεψη τη Δευτέρα 19/11 στις 7 μμ στο εργατικό κέντρο Χανίων συλλογικότητες, σωματεία, φορείς και κάθε έναν που καταλαβαίνει ότι η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι μονόδρομος απέναντι στην ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, το ΦΟΒΟ και το ΦΑΣΙΣΜΟ, να αγωνιστούμε μαζί!
Ο δημόσιος λόγος της Κοινωνικής Κουζίνας
Η κοινωνική Κουζίνα, ξεκινώντας τον Ιούλιο του 2011 στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς ως μια δράση των Αγανακτισμένων Χανίων, στεγάστηκε τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου στην οδό Τσουδερών, σε χώρο που ανήκει στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων με τη στήριξη του σχολικής κοινότητας, συμπολιτών μας και πλήθους συλλογικοτήτων που δρουν στην πόλη. Έκτοτε παρέχει στο συγκεκριμένο χώρο καθημερινά δείπνο σε περισσότερους από 200 ανθρώπους και οικογένειες. Η λειτουργία της στηρίζεται στην ανιδιοτελή προσφορά τροφίμων και υπηρεσιών από πολίτες των Χανίων. Η οργάνωση της λειτουργίας της στηρίζεται στις αποφάσεις των τακτικών συνελεύσεων που πραγματοποιούνται κάθε βδομάδα. Στόχος της δράσης της είναι να αναδείξει την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την αυτοοργάνωση ως θεμελιώδεις και αναντικατάστατες αξίες της κοινωνικής Συμβίωσης .
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ;
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν όσοι απεργάζονται το κλείσιμο της Κοινωνικής Κουζίνας είναι από παράλογα έως ρατσιστικά . Ενοχλούνται από το γεγονός ότι οι πολλοί σιτιζόμενοι είναι πρόσφυγες και μετανάστες σαν να μην είναι άνθρωποι και αυτοί που χτυπιούνται από την κρίση και την ανεργία το ίδιο και με τους ντόπιους συμπολίτες μας.
Υποστηρίζουν ότι η λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας βλάπτει την κίνηση των καταστημάτων της περιοχής. Ένα συσσίτιο που προσφέρεται 9-10μμ, μετά το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων, βλάπτει άραγε περισσότερο από την ανεργία και το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων ; Οσο για την προσπάθεια σύνδεσης του συσσιτίου με δύο κλοπές που έγιναν πρόσφατα σε μαγαζιά της περιοχής τι να πει κανείς; Στις άλλες γειτονιές της πόλης δεν γίνονται σχεδόν καθημερινά κλοπές και ληστείες; Ολες σχετίζονται με τη λειτουργία συσσιτίων, κοινωνικών παντοπωλείων και ιατρείων ή με τις μνημονιακές πολιτικές;
Γιατί κύριοι ιθύνοντες της πλειοψηφίας του δήμου να μη θεωρήσουμε ότι οι πραγματικοί υπαίτιοι της αυξανόμενης εγκληματικότητας είναι οι «σωτήρες-πολιτικοί εκείνοι που υπογράφουν τα μνημόνια και τα επιβάλλουν με τη βία-τηλεοπτική, αστυνομική και άλλη-, αυξάνοντας τα κέρδη των δανειστών-αγορών, ενώ βυθίζουν σε ύφεση την οικονομία, διαλύουν το κοινωνικό κράτος και καταδικάζουν στην ανέχεια και την εξαθλίωση μεγάλο τμήμα της κοινωνίας; Από πότε η αλληλεγγύη ποινικοποιείται;
Πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη που εκφράζεται από τα μέλη της Κουζίνας καθημερινά μέσω της προσφοράς του δείπνου, καθώς και η στήριξη από άλλες συλλογικότητες, αποτελούν πολιτική, ηθική, και κοινωνική ανάληψη ευθύνης και απάντηση στη βαναυσότητα μιας αυταρχικής εξουσίας που χρησιμοποιεί τις ιδεοληψίες του φασισμού για να διαλύσει την κοινωνική συνοχή και να αποτρέψει τη συλλογική διεκδίκηση. Δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε μαζί με όλη την χανιώτικη κοινωνία για την συνέχιση της διανομής συσσιτίου σε όποιον έχει ανάγκη. Παλεύουμε για την αναχαίτιση πολιτικών, μνημονίων και τοπικών διαπλοκών που μόνο στρατιές ανέργων και πεινασμένων «γεννούν» και ως εκ τούτου την ανάγκη πολλαπλασιασμού συσσιτίων και άλλων δομών ή δικτύων αλληλεγγύης.
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Το Estelle δώρισε τρόφιμα και γλυκά στην κοινωνική κουζίνα Χανίων
Η Σουηδική πρωτοβουλία "Ένα καράβι για την Γάζα", το μεσημέρι της Τρίτης 16-10-12 όπου το πλοίο "Estelle", με Φιλανδική σημαία,βρισκόταν νότια της Κρήτης, σε ένα ταξίδι
που ξεκίνησε αρκετές εβδομάδες πριν από την Σουηδία κάνοντας στάσεις σε Νορβηγία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και αλλού, μεταφέροντας ανθρωπιστικό υλικό και φάρμακα με σκοπό να σπάσει τον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας,
σε συνεργασία με την ελληνική πρωτοβουλία "Ένα καράβι για την Γάζα" που συμμετέχει στην
αποστολή, δώρισε συμβολικά κιβώτια με τρόφιμα και γλυκά στην κοινωνική κουζίνα Χανίων, διαχέοντας τον μήνυμα, ότι, η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση και η υποστήριξη δεν έχουν σύνορα!
Το πλοίο "Estelle" θα βρίσκεται στην Γάζα το ερχόμενο σαββατοκύριακο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του πληρώματος.
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Για την Κοινωνική Κουζίνα Χανίων και τα “δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης”
Tου Ειρηναίου Μαράκη στον Αγώνα της Κρήτης
Ένα χρόνο λειτουργίας και δράσης στα κινηματικά ζητήματα της πόλης μας συμπλήρωσε η Κοινωνική Κουζίνα Χανίων, που αποτελεί ώριμο τέκνο της οργής και της αγανάκτησης χιλιάδων συμπολιτών μας που βγήκαν στις πλατείες πέρσι το καλοκαίρι ενάντια στις εγκληματικά αντεργατικές πολιτικές της Τρόικας και των ντόπιων συνεργατών της.
Ένα χρόνο λειτουργίας και δράσης στα κινηματικά ζητήματα της πόλης μας συμπλήρωσε η Κοινωνική Κουζίνα Χανίων, που αποτελεί ώριμο τέκνο της οργής και της αγανάκτησης χιλιάδων συμπολιτών μας που βγήκαν στις πλατείες πέρσι το καλοκαίρι ενάντια στις εγκληματικά αντεργατικές πολιτικές της Τρόικας και των ντόπιων συνεργατών της.
Μάλιστα, ένα χρόνο μετά, η ειλικρινής διάθεση των συμμετεχόντων στην Κοινωνική Κουζίνα να προσφέρουν στον συνάνθρωπο, στην κοινωνία και στον αγώνα ενάντια σε κάθε είδους οικονομική και πολιτική καταπίεση ή η γόνιμη παρέμβαση τους ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή, τους έχουν καταστήσει διακριτό και πολύ χρήσιμο κομμάτι της κοινής αγωνίας για καλύτερες και δικαιότερες συνθήκες ζωής.
Η Κοινωνική Κουζίνα, παιδί της ανάγκης να στηθεί ένα δυναμικό δίκτυο αλληλεγγύης που θα στηρίζει άπορους συμπολίτες μας χωρίς κανένα διαχωρισμό θρησκείας ή καταγωγής, διοργάνωσε την Παρασκευή 14/6 γιορτή ενίσχυσης των συσσιτίων στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς με την παράσταση “Ο Καραγκιόζης σε Ρεμπέτικο Χαβά” του Νίκου Μπλαζάκη.
Μέσα σε ένα χρόνο από την έναρξη της δραστηριοποίησης της, αρχικά ως συσσίτιο των Αγανακτισμένων στην πλατεία Αγοράς και ύστερα στεγασμένη σε καλύτερο και ασφαλέστερο χώρο, η Κουζίνα αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων με επιτυχία, βασισμένη στην ενεργό συμπαράσταση χιλιάδων συμπολιτών μας αποδεικνύοντας το αλληλέγγυο πρόσωπο της πόλης μας ενάντια σε κάθε είδους καταστολή είτε από πλευράς κεντρικής διοίκησης, είτε από την πλευρά του, μέχρι το κόκκαλο, μνημονιακού Δήμου Χανίων.
Και δεν υπερβάλλω όταν γράφω για καταστολή. Η μάχη να εκδιωχθεί η Κουζίνα από το χώρο που στεγάζεται, είναι ανοιχτή. Να σημειώσω, για να αποφευχθούν και οι όποιες παρανοήσεις, ότι για να βρεθεί νέος καταλληλότερος χώρος, που ασφαλώς χρειάζεται απαιτείται οι άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να μην βλέπουν ανταγωνιστικά τις όποιες δράσεις που συμβάλλουν στην κοινωνική αναγκαιότητα των ημερών μας. Βέβαια, υπάρχει ριζική διαφορά αντιλήψεων για το πως θα παρεμβαίνουν οι πολίτες στα κοινά κι αυτό δυσκολεύει τα ζητήματα. Αλλά πάντα μπορεί να βρεθεί πεδίο συνεννόησης…
Η Κοινωνική Κουζίνα όμως δεν είναι το μόνο δίκτυο αλληλεγγύης στην πόλη μας. Σε κάθε πόλη και νομό δημιουργούνται τέτοια κέντρα και πρωτοβουλίες που αντιτάσσονται στην ανεδαφική και πολλές φορές υποκριτική “φιλανθρωπία” της Εκκλησίας, των αστικών ΜΜΕ και διάφορων δημόσιων φορέων. Αρκούν όμως αυτές οι προσπάθειες για να αντιμετωπίσουμε την ανελέητη κοινωνική λαίλαπα και την επίθεση στα δημοκρατικά μας δικαιώματα; Η απάντηση δεν είναι εύκολη αλλά θα επιχειρήσω να δώσω μια συνοπτική απάντηση, έχοντας ως κρατούμενο, την απαραίτητη στοιχειοθέτηση απαντήσεων πάνω στα ζητήματα επιβίωσης που τόσο δραματικά βάζει η οικονομική κρίση.
Τα “δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης”
Η Κοινωνική Κουζίνα όμως δεν είναι το μόνο δίκτυο αλληλεγγύης στην πόλη μας. Σε κάθε πόλη και νομό δημιουργούνται τέτοια κέντρα και πρωτοβουλίες που αντιτάσσονται στην ανεδαφική και πολλές φορές υποκριτική “φιλανθρωπία” της Εκκλησίας, των αστικών ΜΜΕ και διάφορων δημόσιων φορέων. Αρκούν όμως αυτές οι προσπάθειες για να αντιμετωπίσουμε την ανελέητη κοινωνική λαίλαπα και την επίθεση στα δημοκρατικά μας δικαιώματα; Η απάντηση δεν είναι εύκολη αλλά θα επιχειρήσω να δώσω μια συνοπτική απάντηση, έχοντας ως κρατούμενο, την απαραίτητη στοιχειοθέτηση απαντήσεων πάνω στα ζητήματα επιβίωσης που τόσο δραματικά βάζει η οικονομική κρίση.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα “δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης” ακόμα κι αν περάσουν σε ευρύτερες δραστηριότητες δεν έχουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τα ουσιαστικά προβλήματα της κρίσης. Η κοινωνική ασφάλιση, η υπεράσπιση της δωρεάν δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης, το δίκτυο των παιδικών σταθμών, η φροντίδα των ηλικιωμένων, που αποτελούν απαραίτητα στοιχεία του “κοινωνικού κράτους”, είναι αποτέλεσμα των αγώνων που έχει δώσει η εργατική τάξη από τη δεκαετία του ’60 και ιδιαίτερα από τη μεταπολίτευση και μετά.
Όπως σημειώνει ο Λέανδρος Μπόλαρης : “οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές, η επιβολή “κριτηρίων της αγοράς” σε μια σειρά οργανισμούς κοινής ωφέλειας ή πρόνοιας, είναι πλευρές της προσπάθειας που κάνει το αστικό κράτος για λογαριασμό της κυρίαρχης τάξης να μειώσει τον “κοινωνικό μισθό”, να βάλει τους εργάτες να πληρώνουν γι’ αυτές τις υπηρεσίες αυξάνοντας έτσι έμμεσα το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Η διάρκεια των επιθέσεων δείχνει, όμως ότι δεν είναι εύκολο ακόμα και για την πιο “ακραία” νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση να ξεθεμελιώσει αυτές τις κατακτήσεις. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ο πιο σημαντικός είναι η πεισματική, σκληρή αντίσταση των εργατών σε αυτές τις επιθέσεις. Τα “δίκτυα αλληλεγγύης” δεν μπορούν καν να συγκριθούν σε μέγεθος και αποτελεσματικότητα με όλα όσα είχε κερδίσει η εργατική τάξη”.
Δεύτερο, υπάρχει ο υπαρκτός κίνδυνος τα “δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης” να αποτελέσουν την Κερκόπορτα μέσω της οποίας ένα κομμάτι της Αριστεράς μπορεί να εγκαταλείψει κάθε πραγματική μάχη στο κίνημα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στις περικοπές και σε όλες τις επιθέσεις των καπιταλιστών.
Συμπερασματικά, και για να απαντήσω στο ερωτημά μου, τα “δίκτυα αλληλεγγύης” χρειάζεται να συνδεθούν άμεσα με την οργανωμένη δύναμη και παρέμβαση της εργατικής τάξης ενάντια στην αποδόμηση του “κοινωνικού κράτους” και τη φασιστική απειλή ώστε να είναι νικηφόρος η αντίσταση μας.
Πιστεύω, ότι η Κοινωνική Κουζίνα και οι συναγωνιστές που την αποτελούν, κινούνται προς την κατεύθυνση της ενωτικής δράσης και ότι πρέπει να στηρίξουμε τη δράση τους που δεν υπακούει στη λογική της αγοράς και του κέρδους και να οργανώσουμε από σήμερα τις νέες καθημερινές μάχες μας.
17.9.12
17.9.12
Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012
Ο Καραγκιόζης σε Ρεμπέτικο Χαβά
Στιγμιότυπα από την παράσταση "Ο Καραγκιόζης σε Ρεμπέτικο Χαβά" στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς Χανίων για την ενίσχυση της κοινωνικής κουζίνας.
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
Κυριακή 8 Ιουλίου 2012
Video από την παράσταση αλληλεγγύης στην κοινωνική κουζίνα Χανίων
Κι εκείνος που σωπαίνει θα χαθεί από koinoniki_koyzina_chania
Αποσπάσματα από την Παράσταση Αλληλεγγύης στην Κοινωνική Κουζίνα Χανίων.
Ελισάβετ Βερούλη: Τραγούδι - κιθάρα
Κατερίνα Παπαδάκη: Απαγγελία - συνεπιλογή κειμένων
Νίκος Μπλαζάκης: Θέατρο σκιών - καλλιτεχνική επιμέλεια αφίσας
Γιώργος Λουτσέτης: Πιάνο - ενορχήστρωση - τραγούδι - δομή παράστασης
Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012
Παράσταση Αλληλεγγύης στην Κοινωνική Κουζίνα Χανίων.
Πλατεία Αγ. Νικολάου Σπλάντζιας (ΧΑΝΙΑ) (Στην αριστερή πλευρά του ναού)
Συναυλία με σκοπό τη συγκέντρωση τροφίμων για την Κοινωνική Κουζίνα Χανίων. Η είσοδος είναι ελεύθερη! Ζητάμε από εσάς που θα παρευρεθείτε, να κρατάτε κάποιο τρόφιμο μακράς διαρκείας - τυποποιημένο το οποίο θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει η κοινωνική κουζίνα. Όσοι απαρτίζουν την παράσταση συμμετέχουν αφιλοκερδώς!
Λίγα λόγια για την παράσταση:
"ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΣΩΠΑΙΝΕΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ"
Μια οπτικοακουστική παράσταση, βασισμένη στο λόγο και τη μουσική που έχουν το αντίβαρο στη σιωπή.
Επί σκηνής συναντιώνται: Η δύναμη του τραγουδιού από τη μία, και η θεατρικότητα, οι συμβολισμοί του θεάτρου σκιών, από την άλλη. Σε παράλληλη δράση απαγγέλλονται κείμενα και ποιήματα σημαντικών δημιουργών.
Παρουσιάζονται:
Με το λόγο τους:
Γ. Ρίτσος, Μ. Ελευθερίου, Ι. Καμπανέλλης, Κ. Τριπολίτης, Ο. Ελύτης, Κ. Μουρσελάς, Α. Παναγούλης, Ν. Γκάτσος, Μ. Θεοδωράκης, Γ. Μαρκόπουλος, Τ. Λειβαδίτης, Δ. Σαββόπουλος,
Θ. Γκαϊφύλλιας, Μ. Λοΐζος, Μ. Κατσαρός, Μ. Ρασούλης, Μ. Σαχτούρης, Γ. Καλαμίτσης, Π. Καρασούλος, Γ. Δροσίνης, Π. Γιαννακός, A. Nesin, W. Biermann/Δ. Κούρτοβικ, Δ. Αμπράζης.
Με τη μουσική τους:
Γ. Μαρκόπουλος, Μ. Θεοδωράκης, Δ. Σαββόπουλος, Θ. Γκαϊφύλλιας, Χ. Λεοντής, Θ. Μικρούτσικος, Σ. Ξαρχάκος, Δ. Μούτσης, Μ. Λοΐζος, Μ. Χατζιδάκις, Δ. Τσακνής,
Π. Βαγιόπουλος, Θ. Οικονόμου, Γ. Λουτσέτης.
Συμμετέχουν:
Ελισάβετ Βερούλη: Τραγούδι - κιθάρα
Κατερίνα Παπαδάκη: Απαγγελία - συνεπιλογή κειμένων
Νίκος Μπλαζάκης: Θέατρο σκιών - καλλιτεχνική επιμέλεια αφίσας
Γιώργος Λουτσέτης: Πιάνο - ενορχήστρωση - τραγούδι - δομή παράστασης
“Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο”
Γιάννης Ρίτσος
Συναυλία με σκοπό τη συγκέντρωση τροφίμων για την Κοινωνική Κουζίνα Χανίων. Η είσοδος είναι ελεύθερη! Ζητάμε από εσάς που θα παρευρεθείτε, να κρατάτε κάποιο τρόφιμο μακράς διαρκείας - τυποποιημένο το οποίο θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει η κοινωνική κουζίνα. Όσοι απαρτίζουν την παράσταση συμμετέχουν αφιλοκερδώς!
Λίγα λόγια για την παράσταση:
"ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΣΩΠΑΙΝΕΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ"
Μια οπτικοακουστική παράσταση, βασισμένη στο λόγο και τη μουσική που έχουν το αντίβαρο στη σιωπή.
Επί σκηνής συναντιώνται: Η δύναμη του τραγουδιού από τη μία, και η θεατρικότητα, οι συμβολισμοί του θεάτρου σκιών, από την άλλη. Σε παράλληλη δράση απαγγέλλονται κείμενα και ποιήματα σημαντικών δημιουργών.
Παρουσιάζονται:
Με το λόγο τους:
Γ. Ρίτσος, Μ. Ελευθερίου, Ι. Καμπανέλλης, Κ. Τριπολίτης, Ο. Ελύτης, Κ. Μουρσελάς, Α. Παναγούλης, Ν. Γκάτσος, Μ. Θεοδωράκης, Γ. Μαρκόπουλος, Τ. Λειβαδίτης, Δ. Σαββόπουλος,
Θ. Γκαϊφύλλιας, Μ. Λοΐζος, Μ. Κατσαρός, Μ. Ρασούλης, Μ. Σαχτούρης, Γ. Καλαμίτσης, Π. Καρασούλος, Γ. Δροσίνης, Π. Γιαννακός, A. Nesin, W. Biermann/Δ. Κούρτοβικ, Δ. Αμπράζης.
Με τη μουσική τους:
Γ. Μαρκόπουλος, Μ. Θεοδωράκης, Δ. Σαββόπουλος, Θ. Γκαϊφύλλιας, Χ. Λεοντής, Θ. Μικρούτσικος, Σ. Ξαρχάκος, Δ. Μούτσης, Μ. Λοΐζος, Μ. Χατζιδάκις, Δ. Τσακνής,
Π. Βαγιόπουλος, Θ. Οικονόμου, Γ. Λουτσέτης.
Συμμετέχουν:
Ελισάβετ Βερούλη: Τραγούδι - κιθάρα
Κατερίνα Παπαδάκη: Απαγγελία - συνεπιλογή κειμένων
Νίκος Μπλαζάκης: Θέατρο σκιών - καλλιτεχνική επιμέλεια αφίσας
Γιώργος Λουτσέτης: Πιάνο - ενορχήστρωση - τραγούδι - δομή παράστασης
“Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο”
Γιάννης Ρίτσος
Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012
Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012
Σάββατο 2 Ιουνίου 2012
Στήριξη στην Κοινωνική Κουζίνα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χανίων
Ο λαός με τον αγώνα του εξασφαλίζει την επιβίωσή του
Χθες συνεδρίασε η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Παιδείας με θέμα το πέταγμα των λαικών συσσιτίων της Κοινωνικής Κουζίνας στον δρόμο, προς ‘δήθεν’ αξιοποίηση του χώρου όπου στεγάζεται η Κοινωνική Κουζίνα.
Η παρέμβαση του κόσμου που αγκαλιάζει εδώ και σχεδόν ένα χρόνο την λειτουργία των συσσιτίων ήταν άμεση, καθώς εκατοντάδες εργαζόμενοι, νεολαίοι, πέρασαν απ’ την παράσταση διαμαρτυρίας, κάτω απ’το μέγαρο Πάνθεον για να διασφαλίσουν ότι η Κοινωνική Κουζίνα θα συνεχίσει την λειτουργία της σε ένα αξιοπρεπή χώρο.
Παρόλο λοιπόν που η εισήγηση του προέδρου της επιτροπής ήταν η έξωση της Κοινωνικής Κουζίνας από το κτίριο που στεγάζεται στην οδό Τσουδερών μετά από τις παρεμβάσεις των φορέων αλλά και του απλού κόσμου η τελική ομόφωνη απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής διαμορφώθηκε ως εξής: "η Επιτροπή στηρίζει την λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας και δέχεται την συνέχεια της λειτουργίας της στον χώρο της οδού Τσουδερών 36 μέχρι το επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων.
Ο λαός για ακόμα μια φορά μέσα απ’ τον αγώνα του, έβαλε την σφραγίδα του, καθώς κατάφερε να αλλάξει η απόφαση της Επιτροπής. Δείχνει επίσης ότι το προεκλογικό κλίμα κοινωνικής ειρήνης δεν υφίσταται, ότι ο λαός βρίσκεται σε ετοιμότητα έτοιμος να διασφαλίσει τα συμφέροντά του. Επόμενος σταθμός, η παράσταση διαμαρτυρίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων, για να διασφαλίσουμε την ΜΟΝΙΜΗ στέγη της Κοινωνικής Κουζίνας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χανίων θα είναι εκεί
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Αρκετός κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα στήριξης της Κοινωνική Κουζίνας και μαζεύτηκε στο Μέγαρο Πάνθεον όπου συνεδρίαζε η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Παιδείας. Πολλοί πηγαινοερχόντουσαν μέσα και έξω από την αίθουσα της συνεδρίασης της εννιαμελούς επιτροπής παρόλο που υποτίθεται ότι θα συζητούσε κεκλεισμένων των θυρών.
Δυόμιση ώρες διάρκεσε η συζήτηση και είναι σαφές ότι η μαχητικότητα και οι παρεμβάσεις μελών και φίλων της κουζίνας κατάφεραν αφενός να διαμορφώσουν κλίμα υπέρ της Κουζίνας και αφετέρου να επηρεάσουν την τελική απόφαση, αλλά και την διατύπωσή της.
Προς το τέλος ήταν φανερό ότι η πλειοψηφία των εννέα μελών της επιτροπής ήταν με το μέρος της Κοινωνικής Κουζίνας. Γι αυτό κιόλας συμφωνούσαν με τις ενστάσεις πολλών που επέμεναν να διαγραφτούν εκφράσεις όπως "ανεχόμαστε την στέγαση της Κουζίνας" και "επιτρέπουμε την λειτουργία της". Αντί για αυτό η τελική απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής διαμορφώθηκε περίπου ως εξής: "η Επιτροπή στηρίζει την δράση της Κοινωνικής Κουζίνας (άρα συνεχίζεται η λειτουργία της) μέχρι το επόμενο δημοτικό συμβούλιο το οποίο θα κληθεί να δώσει λύση στην μετεστέγαση της Κουζίνας σε νέο, πιο κατάλληλο χώρο".
Δηλαδή, αυτή τη μαχη την κερδίσαμε
Δυόμιση ώρες διάρκεσε η συζήτηση και είναι σαφές ότι η μαχητικότητα και οι παρεμβάσεις μελών και φίλων της κουζίνας κατάφεραν αφενός να διαμορφώσουν κλίμα υπέρ της Κουζίνας και αφετέρου να επηρεάσουν την τελική απόφαση, αλλά και την διατύπωσή της.
Προς το τέλος ήταν φανερό ότι η πλειοψηφία των εννέα μελών της επιτροπής ήταν με το μέρος της Κοινωνικής Κουζίνας. Γι αυτό κιόλας συμφωνούσαν με τις ενστάσεις πολλών που επέμεναν να διαγραφτούν εκφράσεις όπως "ανεχόμαστε την στέγαση της Κουζίνας" και "επιτρέπουμε την λειτουργία της". Αντί για αυτό η τελική απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής διαμορφώθηκε περίπου ως εξής: "η Επιτροπή στηρίζει την δράση της Κοινωνικής Κουζίνας (άρα συνεχίζεται η λειτουργία της) μέχρι το επόμενο δημοτικό συμβούλιο το οποίο θα κληθεί να δώσει λύση στην μετεστέγαση της Κουζίνας σε νέο, πιο κατάλληλο χώρο".
Δηλαδή, αυτή τη μαχη την κερδίσαμε
Δευτέρα 21 Μαΐου 2012
Γράφοντας για την αλληλεγγύη
Από: Γιώργος Κώνστας
Δημοσιεύθηκε στις: 21-05-2012 Χανιώτικα νέα
«Θέλαμε απλά να αναδείξουμε την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που πλέον μας αγγίζει όλους», λένε οι μικροί δημοσιογράφοι του μαθητικού περιοδικού του 5ου Γυμνασίου Χανίων, που κέρδισαν το 1ο πανελλήνιο βραβείο για το καλύτερο ρεπορτάζ στον ετήσιο διαγωνισμό της εφημερίδας 'Τα Νέα'.
Με τη στήριξη και την καθοδήγηση των καθηγητριών τους φιλολόγων, κας Μαρίας Κατσαρού και κας Βάσως Πατινιωτάκη, τα παιδιά κέρδισαν το πρώτο βραβείο για το 4σέλιδο ρεπορτάζ τους με τίτλο 'Αλληλεγγύη', που ερευνά τις κοινωνικές δράσεις στην πόλη και στη γειτονιά τους στην Ελλάδα του Μνημονίου.
Επιτόπια έρευνα στο συσσίτιο της 'Κοινωνικής κουζίνας' και συζήτηση με σιτιζόμενους και μέλη της πρωτοβουλίας, συνέντευξη με τον πατέρα Α. Σαπουνάκη, αλλά και επίσκεψη στα γραφεία των 'Γιατρών του Κόσμου' και συνομιλία με μέλος του Δ.Σ. της ανθρωπιστικής οργάνωσης. Ολα αυτά δοσμένα με μεγάλη δημοσιογραφική ακρίβεια και με πραγματική παιδική - εφηβική ευαισθησία.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
«Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα συσσίτια, σε μια εποχή που έχει αυξηθεί πολύ σημαντικά ο αριθμός τους και στην πόλη μας, αλλά ακόμα και στη γειτονιά μας τη Νέα Χώρα», λέει η Μαρία Πόποβα. Η Αφροδίτη Μαυροματάκη και η Αλεξάνδρα Λιονάκη ήταν ανάμεσα στα παιδιά που επισκέφθηκαν το συσσίτιο της 'Κοινωνικής Κουζίνας'. «Το σημαντικό είναι ότι μιλήσαμε με ανθρώπους που έτρωγαν εκεί. Μιλήσαμε με δύο μετανάστες που μας εξήγησαν τους λόγους που έφυγαν από τη χώρα τους και πώς βρέθηκαν στην Κρήτη. Ηταν για μας ένα μάθημα ζωής», λέει η Αλεξάνδρα, ενώ η Αφροδίτη υπογραμμίζει πως «μέσα από το κείμενο θέλαμε να μεταφέρουμε ακριβώς τα γεγονότα και να μεταδώσουμε πώς θα ένιωθαν οι ίδιοι οι αναγνώστες, αν βρίσκονταν μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους».
Γιατί, όμως, δεν διάλεξαν κάποιο άλλο θέμα, πιο ευχάριστο και πιο συμβατό με την εφηβική αθωότητα, είναι το ερώτημά μας; «Διανύουμε μια περίοδο πολύ δύσκολη, επομένως δεν νομίζω ότι θα ήταν σωστό να γράφαμε για θέματα όπως την αγαπημένη μας ομάδα, ο αθλητισμός, το Διαδίκτυο, αλλά για θέματα που αφορούν την κοινωνία και για προβλήματα που θα τα βρούμε μπροστά μας στο μέλλον», απαντά ο Στέφανος Μαυροδημητράκης.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Τζίνα Αναστασάκη. «Δεν είναι όλα τα πράγματα στη ζωή ευχάριστα, θέλαμε να αναδείξουμε μια άλλη πραγματικότητα που πλέον βιώνουν όλο και περισσότεροι συνάνθρωποι μας», αναφέρει.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΩΡΑ
Οι μαθητές βρέθηκαν και στην Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και η Ελένη Δασκαλάκη πήρε συνέντευξη από τον παπά Αντώνη στο πλαίσιο του ρεπορτάζ της 'Αλληλεγγύης'. «Προσωπικά μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η στήριξη που προσφέρει η συνοικία στα συσσίτια, αλλά και το ενδιαφέρον των παιδιών γι’ αυτά, ακόμα και του Δημοτικού. Ζητήσαμε να δούμε κάποιους από αυτούς που σιτίζονται, αλλά μας είπαν ότι καλύτερα όχι καθώς πολλοί εξ αυτών δεν θα ’θελαν να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία τους. Πολλοί είναι άνθρωποι της γειτονιάς μας», λέει η Ελένη.
ΣΤΟΥΣ 'ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ'
Ενας άλλος τομέας που επικέντρωσαν την έρευνά τους οι μικροί δημοσιογράφοι ήταν αυτός της ιατρικής βοήθειας. Γι’ αυτό και μίλησαν με το μέλος της ανθρωπιστικής οργάνωσης κα Ελευθερία Μουλουδάκη, ενώ μερικά παιδιά επισκέφθηκαν και το ιατρείο της οργάνωσης στην οδό Μπουνιαλή. «Γνωρίζαμε από παλιά την ύπαρξη της οργάνωσης και είχε πολύ ενδιαφέρον να μιλήσουμε με κάποιον μέσα από αυτή. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι πλέον υπάρχει πολύ κόσμος που δεν έχει τη δυνατότητα να πάει σε ιδιωτικούς γιατρούς ή σε Νοσοκομεία και αναζητά ιατρική βοήθεια στους 'Γιατρούς του Κόσμου'», είναι τα λόγια του Χρήστου Μαρονικολάκη, ενώ η Ραφαέλα Βαγγέλη έμεινε άφωνη από τις αφηγήσεις για τις αποστολές των 'Γιατρών του Κόσμου' σε χώρα όπως η Ουγκάντα. «Μας είπαν ότι τα παιδιά της Ουγκάντα, παρά του ότι ζουν σε τραγικές συνθήκες, είναι τα πιο χαρούμενα παιδιά που έχουν δει ποτέ, έχουν ζωγραφισμένα στο πρόσωπό τους την ελπίδα», σημειώνει.
Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ έβαλε σε πολλές σκέψεις τα παιδιά, προκάλεσε συζητήσεις, προβληματισμό. «Πολλές φορές δεν είναι ανάγκη να δώσουμε κάποιο χρηματικό ποσό ή φαγητό. Αρκεί να πεις στον άλλο ότι είμαι δίπλα σου, να του πεις μια ζεστή κουβέντα. Αυτό είναι το κυριότερο», είναι τα λόγια του Γιώργου Καλαϊτζιδάκη, δείγμα των συναισθημάτων που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στους μαθητές.
«Αυτή τη στιγμή σε κάθε γωνιά της γης υπάρχει ένας άνθρωπος που υποφέρει. Ενα πιάτο φαγητό και η σκέψη μας ίσως είναι η καλύτερη στήριξη», καταλήγει η Μαρία Χατζηγιάννη.
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
«Οταν ξεκινούσαμε στην αρχή της χρονιάς δεν περίμενα ότι θα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα, πόσο μάλλον τη βράβευση. Χάρη στη βοήθεια των καθηγητριών μας, που μας έδωσαν ιδέες και μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι με την προσπάθειά μας θα τα καταφέρουμε», λέει η Ελένη Δασκαλάκη.
Η μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου, Λυδία Αλεξανδρίδη, επισημαίνει πως «αγχωθήκαμε μόνο στο τέλος για να προλάβουμε την έκδοση. Αν είχαμε παραπάνω χρόνο το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμα καλύτερο», ενώ η Δήμητρα Μακράκη σημειώνει πως, παρά τον λιγοστό χρόνο, το βεβαρημένο πρόγραμμα των παιδιών, όλοι όσοι συμμετείχαν στην έκθεση κατάφεραν να πετύχουν. Τα παιδιά μιλάνε με θερμά λόγια για τις εκπαιδευτικούς τους κες Μαρία Κατσαρού και Βάσω Πατινιωτάκη και τη στήριξή τους. Χαρακτηριστικά ο Στέφανος Μαυροδημητράκης αναφέρει πως «αν δεν είχαμε τις καθηγήτριές μας και τη βοήθειά τους δεν πιστεύω ότι θα έβγαινε αυτό το περιοδικό. Ξόδεψαν πάρα πολύ χρόνο και κόπιασαν για να μας βοηθήσουν».
Μια έρευνα για τα γκράφιτι
«Πήγαμε σε διάφορες περιοχές, επισκεφθήκαμε όλα τα σχολεία, εντοπίσαμε τα γκράφιτι, τα φωτογραφίζαμε και γράφαμε μερικά πράγματα για το καθένα», εξηγεί ο Γιώργος Δετοράκης, ένα από τα παιδιά που έκαναν το ρεπορτάζ για τα γκράφιτι που καλύπτει ένα τρισέλιδο του περιοδικού. Αν και μόλις 'πρωτάκια' τα παιδιά έκαναν μια αξιόλογη δουλειά αναζητώντας στοιχεία για την τέχνη αυτή. «Προσωπικά μου άρεσε πολύ αυτό που κάναμε», επεσήμανε ο Δημήτρης Γκέκας, ενώ ο Γιώργος Κωνσταντινίδης τονίζει πως «πλέον σε κάθε περιοχή βλέπεις γκράφιτι, είναι πολύ διαδεδομένο.
Βέβαια υπάρχουν και ζητήματα, όταν γίνονται σε τοίχους σπιτιών καθώς είναι πολλοί εκείνοι που το θεωρούν βανδαλισμό. Ισως αν γίνονταν σε παλιά σπίτια και εργοστάσια που είναι εγκαταλελειμμένα να μην υπήρχαν προβλήματα». Συμφωνώντας μαζί του ο Αλέξανδρος Παπαδάκης συμπληρώνει πως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κατάλληλοι χώροι για γκράφιτι ή να ενσωματωθούν ως τέχνη σε εκδηλώσεις όπως πρόσφατα το 'School festival'.
«Για πολλά παιδιά το γκράφιτι είναι τρόπος ζωής. Επικοινωνούν μέσα από αυτό και θέλαμε να το δείξουμε αυτό με το δικό μας ρεπορτάζ», τονίζει ο Δημήτρης Γαυγιωτάκης. Τέλος, ο Κώστας Βαλίνης εκτιμά πως μέσα από το γκράφιτι εκφράζονται συναισθήματα και στην ουσία αποτελεί μια ξεχωριστή γλώσσα, που θα ήταν καλό να μένει σε τοίχους κτηρίων που δεν χρησιμοποιούνται».
Μια ματιά στις σχέσεις των δύο φύλων
Ενα τολμηρό, αλλά εξαιρετικά επίκαιρο και σημαντικό θέμα, επιχειρούν να προσεγγίσουν οι μαθήτριες που πραγματοποίησαν το ρεπορτάζ για τις σχέσεις των δύο φύλων που επίσης βρίσκεται στο περιοδικό του σχολείου. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η συνέντευξη (ανώνυμη) με παιδιά για τις πρώτες ερωτικές τους σχέσεις στα εφηβικά τους χρόνια, η συνέντευξη με ψυχολόγο, αλλά και γυναικολόγο.
«Σκεφθήκαμε ότι το θέμα αυτό απασχολεί πολλά παιδιά. Θέλαμε να ακούσουμε τις απόψεις τους και πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ χρήσιμο και για τους γονείς», εξηγεί η Μαρία Χατζηγιάννη, ενώ η Εμμα Χατζαριάν τονίζει πως «στόχος μας ήταν να βοηθήσουμε να ενημερωθούν και να μην κάνουν λανθασμένα βήματα που θα τους σημαδέψουν για την υπόλοιπη ζωή τους. Διαπιστώσαμε και εμείς ότι τα περισσότερα παιδιά ξέρουν πράγματα. Με εξαίρεση ίσως τα αγόρια που είναι λιγότερο συναισθηματικά και σκέφτονται... το άλλο». Η Μαρία Χατζηγιάννη συμπληρώνει πως «το ρεπορτάζ είχε περισσότερο στόχο τα κορίτσια να μην καταπιέζονται από τη σχέση τους».
Δημοσιεύθηκε στις: 21-05-2012 Χανιώτικα νέα
«Θέλαμε απλά να αναδείξουμε την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που πλέον μας αγγίζει όλους», λένε οι μικροί δημοσιογράφοι του μαθητικού περιοδικού του 5ου Γυμνασίου Χανίων, που κέρδισαν το 1ο πανελλήνιο βραβείο για το καλύτερο ρεπορτάζ στον ετήσιο διαγωνισμό της εφημερίδας 'Τα Νέα'.
Με τη στήριξη και την καθοδήγηση των καθηγητριών τους φιλολόγων, κας Μαρίας Κατσαρού και κας Βάσως Πατινιωτάκη, τα παιδιά κέρδισαν το πρώτο βραβείο για το 4σέλιδο ρεπορτάζ τους με τίτλο 'Αλληλεγγύη', που ερευνά τις κοινωνικές δράσεις στην πόλη και στη γειτονιά τους στην Ελλάδα του Μνημονίου.
Επιτόπια έρευνα στο συσσίτιο της 'Κοινωνικής κουζίνας' και συζήτηση με σιτιζόμενους και μέλη της πρωτοβουλίας, συνέντευξη με τον πατέρα Α. Σαπουνάκη, αλλά και επίσκεψη στα γραφεία των 'Γιατρών του Κόσμου' και συνομιλία με μέλος του Δ.Σ. της ανθρωπιστικής οργάνωσης. Ολα αυτά δοσμένα με μεγάλη δημοσιογραφική ακρίβεια και με πραγματική παιδική - εφηβική ευαισθησία.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
«Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα συσσίτια, σε μια εποχή που έχει αυξηθεί πολύ σημαντικά ο αριθμός τους και στην πόλη μας, αλλά ακόμα και στη γειτονιά μας τη Νέα Χώρα», λέει η Μαρία Πόποβα. Η Αφροδίτη Μαυροματάκη και η Αλεξάνδρα Λιονάκη ήταν ανάμεσα στα παιδιά που επισκέφθηκαν το συσσίτιο της 'Κοινωνικής Κουζίνας'. «Το σημαντικό είναι ότι μιλήσαμε με ανθρώπους που έτρωγαν εκεί. Μιλήσαμε με δύο μετανάστες που μας εξήγησαν τους λόγους που έφυγαν από τη χώρα τους και πώς βρέθηκαν στην Κρήτη. Ηταν για μας ένα μάθημα ζωής», λέει η Αλεξάνδρα, ενώ η Αφροδίτη υπογραμμίζει πως «μέσα από το κείμενο θέλαμε να μεταφέρουμε ακριβώς τα γεγονότα και να μεταδώσουμε πώς θα ένιωθαν οι ίδιοι οι αναγνώστες, αν βρίσκονταν μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους».
Γιατί, όμως, δεν διάλεξαν κάποιο άλλο θέμα, πιο ευχάριστο και πιο συμβατό με την εφηβική αθωότητα, είναι το ερώτημά μας; «Διανύουμε μια περίοδο πολύ δύσκολη, επομένως δεν νομίζω ότι θα ήταν σωστό να γράφαμε για θέματα όπως την αγαπημένη μας ομάδα, ο αθλητισμός, το Διαδίκτυο, αλλά για θέματα που αφορούν την κοινωνία και για προβλήματα που θα τα βρούμε μπροστά μας στο μέλλον», απαντά ο Στέφανος Μαυροδημητράκης.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Τζίνα Αναστασάκη. «Δεν είναι όλα τα πράγματα στη ζωή ευχάριστα, θέλαμε να αναδείξουμε μια άλλη πραγματικότητα που πλέον βιώνουν όλο και περισσότεροι συνάνθρωποι μας», αναφέρει.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΩΡΑ
Οι μαθητές βρέθηκαν και στην Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και η Ελένη Δασκαλάκη πήρε συνέντευξη από τον παπά Αντώνη στο πλαίσιο του ρεπορτάζ της 'Αλληλεγγύης'. «Προσωπικά μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η στήριξη που προσφέρει η συνοικία στα συσσίτια, αλλά και το ενδιαφέρον των παιδιών γι’ αυτά, ακόμα και του Δημοτικού. Ζητήσαμε να δούμε κάποιους από αυτούς που σιτίζονται, αλλά μας είπαν ότι καλύτερα όχι καθώς πολλοί εξ αυτών δεν θα ’θελαν να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία τους. Πολλοί είναι άνθρωποι της γειτονιάς μας», λέει η Ελένη.
ΣΤΟΥΣ 'ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ'
Ενας άλλος τομέας που επικέντρωσαν την έρευνά τους οι μικροί δημοσιογράφοι ήταν αυτός της ιατρικής βοήθειας. Γι’ αυτό και μίλησαν με το μέλος της ανθρωπιστικής οργάνωσης κα Ελευθερία Μουλουδάκη, ενώ μερικά παιδιά επισκέφθηκαν και το ιατρείο της οργάνωσης στην οδό Μπουνιαλή. «Γνωρίζαμε από παλιά την ύπαρξη της οργάνωσης και είχε πολύ ενδιαφέρον να μιλήσουμε με κάποιον μέσα από αυτή. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι πλέον υπάρχει πολύ κόσμος που δεν έχει τη δυνατότητα να πάει σε ιδιωτικούς γιατρούς ή σε Νοσοκομεία και αναζητά ιατρική βοήθεια στους 'Γιατρούς του Κόσμου'», είναι τα λόγια του Χρήστου Μαρονικολάκη, ενώ η Ραφαέλα Βαγγέλη έμεινε άφωνη από τις αφηγήσεις για τις αποστολές των 'Γιατρών του Κόσμου' σε χώρα όπως η Ουγκάντα. «Μας είπαν ότι τα παιδιά της Ουγκάντα, παρά του ότι ζουν σε τραγικές συνθήκες, είναι τα πιο χαρούμενα παιδιά που έχουν δει ποτέ, έχουν ζωγραφισμένα στο πρόσωπό τους την ελπίδα», σημειώνει.
Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ έβαλε σε πολλές σκέψεις τα παιδιά, προκάλεσε συζητήσεις, προβληματισμό. «Πολλές φορές δεν είναι ανάγκη να δώσουμε κάποιο χρηματικό ποσό ή φαγητό. Αρκεί να πεις στον άλλο ότι είμαι δίπλα σου, να του πεις μια ζεστή κουβέντα. Αυτό είναι το κυριότερο», είναι τα λόγια του Γιώργου Καλαϊτζιδάκη, δείγμα των συναισθημάτων που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στους μαθητές.
«Αυτή τη στιγμή σε κάθε γωνιά της γης υπάρχει ένας άνθρωπος που υποφέρει. Ενα πιάτο φαγητό και η σκέψη μας ίσως είναι η καλύτερη στήριξη», καταλήγει η Μαρία Χατζηγιάννη.
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
«Οταν ξεκινούσαμε στην αρχή της χρονιάς δεν περίμενα ότι θα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα, πόσο μάλλον τη βράβευση. Χάρη στη βοήθεια των καθηγητριών μας, που μας έδωσαν ιδέες και μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι με την προσπάθειά μας θα τα καταφέρουμε», λέει η Ελένη Δασκαλάκη.
Η μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου, Λυδία Αλεξανδρίδη, επισημαίνει πως «αγχωθήκαμε μόνο στο τέλος για να προλάβουμε την έκδοση. Αν είχαμε παραπάνω χρόνο το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμα καλύτερο», ενώ η Δήμητρα Μακράκη σημειώνει πως, παρά τον λιγοστό χρόνο, το βεβαρημένο πρόγραμμα των παιδιών, όλοι όσοι συμμετείχαν στην έκθεση κατάφεραν να πετύχουν. Τα παιδιά μιλάνε με θερμά λόγια για τις εκπαιδευτικούς τους κες Μαρία Κατσαρού και Βάσω Πατινιωτάκη και τη στήριξή τους. Χαρακτηριστικά ο Στέφανος Μαυροδημητράκης αναφέρει πως «αν δεν είχαμε τις καθηγήτριές μας και τη βοήθειά τους δεν πιστεύω ότι θα έβγαινε αυτό το περιοδικό. Ξόδεψαν πάρα πολύ χρόνο και κόπιασαν για να μας βοηθήσουν».
Μια έρευνα για τα γκράφιτι
«Πήγαμε σε διάφορες περιοχές, επισκεφθήκαμε όλα τα σχολεία, εντοπίσαμε τα γκράφιτι, τα φωτογραφίζαμε και γράφαμε μερικά πράγματα για το καθένα», εξηγεί ο Γιώργος Δετοράκης, ένα από τα παιδιά που έκαναν το ρεπορτάζ για τα γκράφιτι που καλύπτει ένα τρισέλιδο του περιοδικού. Αν και μόλις 'πρωτάκια' τα παιδιά έκαναν μια αξιόλογη δουλειά αναζητώντας στοιχεία για την τέχνη αυτή. «Προσωπικά μου άρεσε πολύ αυτό που κάναμε», επεσήμανε ο Δημήτρης Γκέκας, ενώ ο Γιώργος Κωνσταντινίδης τονίζει πως «πλέον σε κάθε περιοχή βλέπεις γκράφιτι, είναι πολύ διαδεδομένο.
Βέβαια υπάρχουν και ζητήματα, όταν γίνονται σε τοίχους σπιτιών καθώς είναι πολλοί εκείνοι που το θεωρούν βανδαλισμό. Ισως αν γίνονταν σε παλιά σπίτια και εργοστάσια που είναι εγκαταλελειμμένα να μην υπήρχαν προβλήματα». Συμφωνώντας μαζί του ο Αλέξανδρος Παπαδάκης συμπληρώνει πως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κατάλληλοι χώροι για γκράφιτι ή να ενσωματωθούν ως τέχνη σε εκδηλώσεις όπως πρόσφατα το 'School festival'.
«Για πολλά παιδιά το γκράφιτι είναι τρόπος ζωής. Επικοινωνούν μέσα από αυτό και θέλαμε να το δείξουμε αυτό με το δικό μας ρεπορτάζ», τονίζει ο Δημήτρης Γαυγιωτάκης. Τέλος, ο Κώστας Βαλίνης εκτιμά πως μέσα από το γκράφιτι εκφράζονται συναισθήματα και στην ουσία αποτελεί μια ξεχωριστή γλώσσα, που θα ήταν καλό να μένει σε τοίχους κτηρίων που δεν χρησιμοποιούνται».
Μια ματιά στις σχέσεις των δύο φύλων
Ενα τολμηρό, αλλά εξαιρετικά επίκαιρο και σημαντικό θέμα, επιχειρούν να προσεγγίσουν οι μαθήτριες που πραγματοποίησαν το ρεπορτάζ για τις σχέσεις των δύο φύλων που επίσης βρίσκεται στο περιοδικό του σχολείου. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η συνέντευξη (ανώνυμη) με παιδιά για τις πρώτες ερωτικές τους σχέσεις στα εφηβικά τους χρόνια, η συνέντευξη με ψυχολόγο, αλλά και γυναικολόγο.
«Σκεφθήκαμε ότι το θέμα αυτό απασχολεί πολλά παιδιά. Θέλαμε να ακούσουμε τις απόψεις τους και πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ χρήσιμο και για τους γονείς», εξηγεί η Μαρία Χατζηγιάννη, ενώ η Εμμα Χατζαριάν τονίζει πως «στόχος μας ήταν να βοηθήσουμε να ενημερωθούν και να μην κάνουν λανθασμένα βήματα που θα τους σημαδέψουν για την υπόλοιπη ζωή τους. Διαπιστώσαμε και εμείς ότι τα περισσότερα παιδιά ξέρουν πράγματα. Με εξαίρεση ίσως τα αγόρια που είναι λιγότερο συναισθηματικά και σκέφτονται... το άλλο». Η Μαρία Χατζηγιάννη συμπληρώνει πως «το ρεπορτάζ είχε περισσότερο στόχο τα κορίτσια να μην καταπιέζονται από τη σχέση τους».
Σάββατο 14 Απριλίου 2012
Ψήφισμα της Κοινωνικής Κουζίνας για την επίθεση στο Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
Η Κοινωνική Κουζίνα καταδικάζει την απρόκλητη επίθεση και τους βανδαλισμούς που έλαβαν χώρα τα ξημερώματα της Κυριακής στο Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών.
Είτε πρόκειται για προμελετημένη απόπειρα εκφοβισμού από τη γνωστή φασιστική οργάνωση, με στόχο την καλλιέργεια ενός κλίματος αντεκδίκησης και μισαλλοδοξίας εν όψει των επικείμενων εκλογών, είτε για απονενοημένη δράση μεμονωμένων στελεχών της που εμπνεύστηκαν από τα κηρύγματα μίσους της οργάνωσης, η επίθεση αυτή προκαλεί τα δημοκρατικά αισθήματα της χανιώτικης κοινωνίας, που οφείλει να αντισταθεί στους νοσταλγούς των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της βίας και του ρατσισμού.
Οι δυνάμεις του μίσους, που κηρύσσουν δήθεν αντιμνημονιακό και «πατριωτικό» λόγο, αποτελούν μόνιμο αποκούμπι του συστήματος, δρουν διχαστικά και αποπροσανατολιστικά, δείχνοντας τους μετανάστες ως υπαίτιους της κρίσης, ώστε να ξεχαστούν τα μνημόνια, οι τράπεζες, οι μειώσεις των μισθών, η κρατική καταστολή, η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η ανεργία, ο εργασιακός μεσαίωνας.
Γι’ αυτό, η επίθεση προς το Κοινωνικό Στέκι, ένα χώρο αλληλεγγύης, διαλόγου και πολιτισμού, δεν αφορά μόνο όσους εργάζονται αθόρυβα και αποτελεσματικά για να παράσχουν στοιχειώδη υλικά και πολιτιστικά αγαθά σε κατατρεγμένους συνανθρώπους μας, αλλά και όλους εμάς που βλέπουμε να ακυρώνονται οι κατακτήσεις μας, να περιορίζονται οι ελευθερίες μας, να υποθηκεύεται το μέλλον μας.
Απέναντι σε αυτές τις εκδηλώσεις μίσους απαντάμε προτάσσοντας τις αδιαπραγμάτευτες αξίες της ζωής, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και του αναφαίρετου δικαιώματος κάθε ανθρώπου να απολαμβάνει τους καρπούς της εργασίας του.
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
Σάββατο 17 Μαρτίου 2012
Ενισχύουμε την Κοινωνική Κουζίνα – Δυναμώνουμε την Αλληλεγγύη
Ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών Προσχολικής ηλικίας δηλώνει τη συμπαράταξή του με τη συλλογικότητα της Κοινωνικής Κουζίνας και τη διάθεση να στηρίξει το έργο της με κάθε τρόπο.
Δεν είναι αυτοί που απλώς «ντρέπονται για τη ζέστα τους και για την ανθρωπιά τους» που βοηθούν όσους έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαγητό αλλά αυτοί που κατανοούν ότι ο καθένας μας κι αν ακόμα δεν έχει βρεθεί σε αυτή τη θέση είναι πολύ εύκολο να βρεθεί. Η ανεργία ξεπερνά το 20 %, οι μισθολογικές ανατροπές που έφερε το μνημόνιο 2 είναι πραγματικότητα και η επίθεση στο λαϊκό εισόδημα μέσω φόρων και χαρατσιών έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η μόνη λύση είναι να μην είναι κανένας μόνος του στην κρίση αλλά όλοι μαζί, τόσο στην πάλη για να επιβιώσουμε όσο και στην πάλη για να ανατρέψουμε την άθλια αντιλαϊκή πολιτική που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Η Κοινωνική Κουζίνα δίνει καθημερινά μαθήματα αλληλεγγύης και θα συνεχίσει να προσφέρει σε πείσμα της κατάπτυστης εγκυκλίου που απαγορεύει τα εθελοντικά συσσίτια αλλά και σε πείσμα όσων προσπαθούν με αστεία επιχειρήματα να αναστείλουν τη λειτουργία της.
Δεν είναι αυτοί που απλώς «ντρέπονται για τη ζέστα τους και για την ανθρωπιά τους» που βοηθούν όσους έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαγητό αλλά αυτοί που κατανοούν ότι ο καθένας μας κι αν ακόμα δεν έχει βρεθεί σε αυτή τη θέση είναι πολύ εύκολο να βρεθεί. Η ανεργία ξεπερνά το 20 %, οι μισθολογικές ανατροπές που έφερε το μνημόνιο 2 είναι πραγματικότητα και η επίθεση στο λαϊκό εισόδημα μέσω φόρων και χαρατσιών έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η μόνη λύση είναι να μην είναι κανένας μόνος του στην κρίση αλλά όλοι μαζί, τόσο στην πάλη για να επιβιώσουμε όσο και στην πάλη για να ανατρέψουμε την άθλια αντιλαϊκή πολιτική που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Η Κοινωνική Κουζίνα δίνει καθημερινά μαθήματα αλληλεγγύης και θα συνεχίσει να προσφέρει σε πείσμα της κατάπτυστης εγκυκλίου που απαγορεύει τα εθελοντικά συσσίτια αλλά και σε πείσμα όσων προσπαθούν με αστεία επιχειρήματα να αναστείλουν τη λειτουργία της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)